Een kind laten wennen aan veranderingen

Een kind laten wennen aan veranderingen. Op een dag krijgen we er allemaal mee te maken. Als ze naar school gaan, als er een broertje of zusje bijkomt, als je gaat verhuizen… Juliet is onze professional die als pedagoog antwoord geeft op vragen. Vandaag antwoord op de volgende vraag:

Hoi Juliet,

Ik heb een peuter van 3 en er is een baby’tje op komst. Als de baby geboren wordt, gaat de kleuter net wel of net niet naar school. Hij is best gevoelig. Heb je tips om hem én op de baby, én op school voor te bereiden? En heb je tips voor de eerste maanden met dubbele indrukken?

Het duurt nog 5 maanden voor de baby er is.

Alvast dank!

Hoi M,!

Een broertje of zusje erbij is natuurlijk helemaal leuk, en gelijk ook een enorm grote verandering in huis. Samen met het 4 worden (ik neem aan dat hij rond de uitgerekende datum ook nog jarig is omdat je schrijft dat hij net wel / net niet naar school gaat) en de basisschooltijd die aanvangt, snap ik heel goed dat je F. goed wilt voorbereiden en je kind wilt laten wennen aan veranderingen. En jezelf daarmee ook. Er staat jullie een hele mooie en intensieve tijd te wachten.

Overkomen

Gezien F. zijn leeftijd als oudste peuter kan hij al best veel snappen – maar ook nog heel veel niet. Het zal hem moeten overkomen zoals ook voor jezelf geldt dat je nieuwe situaties nooit helemaal precies kan inschatten. Maar wil je hem op een bepaalde manier begeleiden naar de komst van de baby, dan kan je hem al in heel veel dingen betrekken. Ik hoop je hier wat bruikbare tips te geven.

Tip 1: fysieke kenmerken benoemen
Je schrijft dat je 4 maanden zwanger bent. Dit is waarschijnlijk het moment waarop je zelf aan je buik ook merkt dat het kindje écht groeit daar binnenin. Zo wordt je groeiende buik voor F. ook zichtbaar en kan je hem erop wijzen dat je nu bijvoorbeeld andere broeken aan hebt.
Over een tijdje zal het baby’tje voelbaar gaan schoppen en kan je F. vragen zijn hand eens op je buik te leggen.

Tip 2: let op wat hij aangeeft
Wat een hele belangrijke is, is om goed te letten op wat F. aangeeft en hoe jij hem kent. Het ene kind zal het leuk vinden steeds bij je te zitten en de buik te voelen of een boekje te lezen over het krijgen van een broertje of zusje. Het andere kind is meer van samen helpen een babybedje in elkaar te zetten, de schroefjes aan te geven, mee te helpen sjouwen met een babybadje en de babykleding aan de waslijn op te hangen. Een combinatie kan natuurlijk ook heel goed. Dit weet je als moeder het beste.

Tip 3: neem je kind mee naar de verloskundige of ziekenhuis
Meegaan naar de verloskundige of naar het ziekenhuis is heel interessant op deze leeftijd. En het uitje op zich spreekt al enorm tot de verbeelding want wanneer onderneem je dit nou? Zeker als je naar het ziekenhuis moet, is dat een bijzondere plek voor F. om eens te komen.

Je kan zelf veel uitleggen en de verloskundige of gynaecoloog is ook vaak goed ingespeeld op het meebrengen van een kind. De gel op je dikke buik, het hartje horen, jouw bloeddruk meten, je gewicht controleren – het zijn allemaal aspecten die nodig zijn om het kleine babytje goed te laten groeien in jouw buik. Dat kan F. goed snappen. En omdat het baby’tje nu nog heel klein is, moet het dus nog héél lang groeien voor het geboren kan worden.

Tip 5: werk met een kalender met kleuren
Die lange termijn is het lastigst in te schatten voor een kind. Daarom kan je bijvoorbeeld op de kalender met verschillende kleuren aangeven wanneer hij jarig is, wanneer Sinterklaas is, wanneer een bepaalde verjaardag in de familie is en dat daarna bij een bepaalde week de baby verwacht wordt. Doe dit vanaf week 38 bijvoorbeeld, want exact weten we het met geboortes nooit. (Eerder kan natuurlijk ook maar om het overzichtelijk te houden gaan we even niet uit van een vroeggeboorte.) Zo wordt het voor F. heel duidelijk dat er nog heel veel lege vakken zijn voordat het vak van zijn verjaardag of van zijn broertje/zusje aan de beurt is.

Naar school

Je hebt ook nog te maken met zijn 4^e verjaardag schrijf je. En wat dan handig is als dit allemaal tegelijk loopt. Voor school geldt dat het over het algemeen vaak komt op een moment dat je kind er ook wel aan toe is. Kinderen van ruim 3 jaar (en soms ook heus eerder en later) zijn toe aan meer leren. Aan informatie opdoen, samen met leeftijdsgenootjes optrekken, werken in groepjes en hun opgedane kennis toepassen zoals de getallen, kleuren, dagen van de week. F. zal hierin een plekje gaan vinden, maar dit neemt niet weg dat ook deze situatie nieuw en anders is.

Wenmomenten

Vanuit school zijn er de zogeheten wenmomenten vlak voor de concrete startdag. Wat je voor deze wenmomenten zelf al kan doen is eens langs school fietsen en met hem kijken naar de kinderen die op het kleuterplein spelen. Als hij kinderen kent die er al op school zitten, zou je die kinderen eens kunnen ophalen zodat F. op die manier zelfs al eens binnen is geweest zonder dat hij nu in de belangstelling staat.

Het zou naar mijn idee het meest rustig zijn als F. kan starten op school nog tijdens jouw laatste zwangerschapsweken. Zo krijgt hij de kans al een plekje te vinden in de klas voordat hij óók thuis een wisselend plekje ervaart. Dat het dan op school zo blijft als dat het was, maakt het veilig. Rustig in zijn hoofd op dat vlak. School geeft hem een bepaalde structuur.
En voor jou geeft het even wat extra rust en vrije momenten om je op de komst van de tweede te focussen. Een middagdutje, een theetje bij een vriendin, de babywas strijken…

Thuishouden en leerplicht

Voor F. mag je er nog voor kiezen om hem op bepaalde dagen/dagdelen thuis te houden (tot zijn vijfde jaar) als je merkt dat zijn gedrag verandert en zijn emoties hoog oplopen. School is erg vermoeiend in het begin en de combinatie met de veranderde situatie thuis, kan het erg onrustig maken. Zijn slapen, zijn geduld, zijn eetlust, zijn gevoelens – het kan allemaal wat ontregeld zijn. Zo lang je met F. mee-veert tussen inleven van zijn emoties en de gewone dagelijkse structuur, dan geef je hem volop liefde en veiligheid. En wat zal hij als grote broer straks ook al veel kunnen helpen: je een doekje aangeven, de luiers pakken, het vasthouden, een verhaaltje vertellen… Ik wens jullie een liefdevolle gezinstijd!