Mama’s ladekastje: met wijsjes vol waarheid

Liefde, blijdschap, vrede en een heleboel geduld
Vriendelijk, goedheid, trouw en tederheid dat je jezelf beheersen zult.

Zomaar, in een splitsecond gaat er eentje open: een laatje in mijn gedachten. Ineens denk ik aan een liedje, woord of uitspraak van iemand. Het gebeurt spontaan. Vaak onbewust. Niet zelden is het een 100 procent match met de situatie waarin ik me bevind. De zinnen uit bovenstaand liedje komen in mijn gedachten als de jongste zijn bord weer eens op de grond gooit en ik op mijn knieën onder de tafel schuif om puin te ruimen. Geen toeval, toch?

Als tiener hoorde ik eens in een preek: “God kan zomaar een laatje opentrekken, zorg dat je die dus vult met goede inhoud.” Hé, dacht ik vandaag, that’s true!

Voor mijn kinderen ben ik een soort jukebox. Gooi er een woord in en er komt een liedje uit. Dankzij mijn Elly en Rikkert-opvoeding komt ik een heel eind. Volgens mij hebben zij bijna overal een liedje over geschreven. Cavia: check. Paard en ezel: check. Bouwplaats: ook! Treinen en boten: ja hoor! Meestal ken ik de tekst grotendeels nog wel. Goed genoeg voor een peuter en kleuter in ieder geval.

Ik ben mijn ouders dankbaar dat ze de laatjes in mijn hersenen vulden met deze liedjes. Eenvoudige wijsjes, maar met woorden recht uit de Bijbel. Woorden van waarheid.

Met welke woorden vul ik mijzelf? Wat horen mijn kinderen en wat gaat onbewust het ladekastje in hun hoofd vullen? Kinderen zijn net sponzen. Waar wil ik ze mee doordrenken? Liedjes, filmpjes, maar ook mijn woorden.

Wat ik inmiddels bij mezelf merk: sommige laatjes hebben een rigoureuze schoonmaak nodig. Rommel eruit, waarheid erin. Verkeerde overtuigingen die ik onderweg heb gevormd en woorden die niet stroken met Zijn waarheid kunnen weg. Spreuken 4: 23 zegt:

Van alles waarover je waakt, waak vooral over je hart, het is de bron van je leven.

Als je er goed voor gaat zitten, weet je misschien wat waarheid is, wat leven brengt. Het tempo van je leven geeft je daar echter vaak geen tijd voor. In een halve seconde er al iets uitgefloept naar je man of kind. Bij mij in ieder geval wel.

Als ik er zo bij stil sta, voel ik hoe groot de verantwoordelijkheid die ik draag voor het ladekastje van mijn kinderen. O help, wat wil ik dit graag goed doen! Schuldgevoel bekruipt me als ik bedenk welke missers ik maak. Maar, whoops: daar gaat een lade open:

Alles is vrij, alles is vrij, kom er maar bij waar blijf je, hé waar blijf je?

Weer zo’n liedje in mijn gedachten. Ik ga er eens voor zitten en sla de Bijbel er eens op na.

Ik heb je vrijgemaakt, je hoeft jezelf geen slavenjuk meer op te leggen. (Galaten 5:1)
Je hebt niet meer dan genade nodig. (2 Korintiërs 12:9)
Word vernieuwd in je denken. (Efeziërs 4:23)
Kom zonder schroom voor mijn troon, ontvang mij genade. Ik ga je helpen. (Hebreeën 4:16)

Zo, weer een lade opgeruimd. Nu zorgen dat het netjes blijft.

Sanne Vels

Sanne Vels | dorpsmeisje | rent achter drie ondernemende jongens aan | getrouwd met de leukste boer van de wereld | creatief | dromen | visie | thee | geniet van het op reis zijn met de Grote Vader | Leert elke dag van haar kroost