Als de wolk wel roze blijft
‘Dit is toch te mooi om waar te zijn. Wanneer komt het?’, verzucht ik de laatste weken regelmatig tegen mijn man. Wanneer donder ik van deze wolk af? Vier weken (...)
‘Dit is toch te mooi om waar te zijn. Wanneer komt het?’, verzucht ik de laatste weken regelmatig tegen mijn man. Wanneer donder ik van deze wolk af? Vier weken (...)
Hij zal je beschermen met Zijn vleugels, onder Zijn wieken (...)
De zoveelste druilerige dag dit jaar en de kinderen zijn alwéér vrij. Ik kan er niks aan doen, maar de normaal zo welkome vrije dagen komen me inmiddels de neus uit. (...)
‘Mama, ik vind jou niet meer leuk en ik hoef je voorlopig niet meer te zien!’, schreeuwt mijn negenjarige dochter. Met geweld slaat ze de deur dicht en woest stampt (...)
Lieve dochter, Ik lig in bed voor een middagdutje, maar kan de slaap niet vatten. Mijn gedachten keren terug naar het moment dat jij me mama maakte. Voor de eerste keer. (...)
‘Kom op, meiden. Raap even die grote kruimels van de vloer. Geen gezeur meer,’ mopper ik, terwijl ik de ontbijttafel afruim. We hebben net een gezellig weekend in (...)
Zenuwachtig zitten we in de wachtkamer. Die ziet er nog precies hetzelfde uit als ruim zes jaar geleden. Dezelfde vrolijk gekleurde stoeltjes en hetzelfde rek met (...)
Soms verlang ik terug naar de tijd dat ik zelf nog kind was. Naar de woensdagmiddag voor de buis, waar we ongestoord ‘Jody en het hertenjong’ en ‘Het kleine huis (...)
Half oktober had ik een positieve zwangerschapstest in handen. Zeven weken later kreeg ik weer een positieve testuitslag. Dit keer van een coronatest. Daar vond ik (...)
‘Ben je thuis?,’ app ik een hoogzwangere vriendin van me op een doodgewone maandagmiddag. ‘Ja hoor, ik ben er wel,’ reageert ze. Ik tik snel terug: ‘Oké, dan (...)