Hemel op aarde – Sanne
Gisterenavond zaten m’n boer en ik bij de kachel. Ik had net de kinderen in bed gestopt. Hij zijn rondje bij de koeien gedaan. Als hij zijn kop koffie pakt, legt hij (...)
Gisterenavond zaten m’n boer en ik bij de kachel. Ik had net de kinderen in bed gestopt. Hij zijn rondje bij de koeien gedaan. Als hij zijn kop koffie pakt, legt hij (...)
Het is guur buiten, code oranje. De wind suist om ons huis, de luiken voor de ramen klapperen en het riet op ons honderdjarige huis veert op bij plotselinge rukwinden. (...)
Soms voel ik me zo’n brugpieper in het moederschap. Ik doe het allemaal maar een beetje voor het eerst en ik kijk om me heen en zie dat wat ik doe soms anders is dan (...)
Ik zeul de loodzware boodschappentas over de drempel. Met m’n handen vol grijp ik bij binnenkomst ook nog het speelgoedboek van de mat en gooi ‘m in de oud (...)
Wat gek, ik dacht echt dat het hier lag. Mijn handen rommelen door een laatje. Ik zie veel rommeltjes, maar niet het horloge wat ik zoek. Volgens mij is het zeker 10 (...)
Een eenpersoonsbed. Als ik zijn gezicht zie, is het alsof hij spontaan nog een paar centimeter erbij groeit als dat bed er dan eindelijk staat. Hij blaakt van trots. We (...)
Verbijsterd kijk ik van mijn navigatie naar het straatnaambordje boven het nauwe klinkerstraatje. De herinnering van dat moment in 2016 staat me nog heel helder voor de (...)
‘Mag ik hem vandaag vasthouden? Slaapt hij al lang?’ Onzeker kijk ik vanuit mijn ziekenhuisbed naar mijn baby in een plastic couveuse. Ze hebben me hierheen (...)
Zwarte voetjes, zwarte vegen op zijn gezicht, een zongebruind nekje onder zijn asblonde koppie. Het is het einde van de middag en mijn kleuter moet na een dag spelen (...)
Het is tijd om op te ruimen en uit te zoeken. Mijn telefoon herinnert me er al weken aan. Altijd op ongelegen momenten: net als ik geniet van mijn kroost en ik zie (...)