Baby en peuter: hoe mijn vakantie veranderde

Morgen gaan we weer naar huis. Na vijf nachten camping vinden we het wel weer leuk geweest. We missen ons eigen bed en de oudste mist zijn eigen huis. Of eigenlijk de rest van zijn speelgoed, denk ik.

We hebben heerlijke dagen op de camping achter de rug met redelijk goed weer (al was het wel wat fris op sommige momenten). De kinderen hebben een prima vakantieritme ontwikkeld. Dat betekent later naar bed (gemiddeld rond 21.30u) en later eruit (gemiddeld rond 8.30u). Vanavond is de eerste avond dat ze allebei voor 21u hun ogen sloten. Geeft mij even de tijd wat gedachten op papier te zetten.

Mijn man en ik zijn hier in ieder geval over uit: vakantie met onze baby en peuter is niet meer wat het was. Waar we ‘vroeger’ dagenlang onderweg konden zijn om mooie plekken te vinden, zijn we nu vooral gericht op het welbehagen van de kinderen. Want ook op vakantie is een soort van ritme en regelmaat voor onze kids wel belangrijk gebleken. Geloof me, er is anders door overheersende vermoeidheid echt niks aan. Het aantal driftbuien en huilbuien stijgt dan explosief. Dus we laveren braaf tussen de slaapjes, eet- en rustmomentjes door, koers zettend naar weer een leuke dag. Want ondanks dat het door die schema’s misschien minder vrij lijkt, voelt het gelukkig wel als vrij. We maken een hoop lol en genieten volop van de onbevangenheid van onze jongens. We hoeven en moeten verder niks. Dat is de vrijheid. Misschien anders dan we gewend waren, het is toch vrijheid.

In 2016 zijn we twee keer op vakantie geweest. Een luxe weekje Mallorca (waarbij ons verblijf werd schoongehouden en het ontbijt en avondeten voor ons klaarstond) en een (klein) weekje camping (waarbij we verblijven in een stacaravan en voor onszelf zorgen). Het is voor ons geen standaard om zo’n luxe vakantie in Mallorca te kunnen doen. We hebben ons afgevraagd welke van onze twee vakanties nou het meeste vakantiegevoel opleverde. Eerlijk gezegd lijkt het allebei een even groot vakantiegehalte gehad te hebben. Mallorca maakte het meer bijzonder door het andere land, het lekkere weer en de reis ernaartoe (een vliegreis op de meest ongunstige tijden met van die kleintjes vonden we overigens wel best een uitdaging). Maar het gevoel van vrijheid was hetzelfde. Juist dat gevoel maakt het voor ons vakantie, niet de plek. Wij zijn dus niet afhankelijk van een ander land of luxe omgeving (oké, alles vanaf een caravan telt). Gek eigenlijk, vinden jullie niet?

Volgend jaar zijn onze jongens weer een jaartje ouder. Misschien zijn we dan weer wat flexibeler doordat er overdag minder geslapen hoeft te worden. Is er iets meer tijd voor ons doordat ze zichzelf beter vermaken. Kan dat boek dus wel gelezen worden omdat de jongste een tijdje tevreden kan spelen met een schepje in het zand. Misschien kunnen we meer ondernemen doordat de oudste het ook leuk vindt om nieuwe dingen te ontdekken en de jongste gewoon meegaat in de buggy. Vanaf nu zullen de mogelijkheden elk jaar weer anders zijn. Dat maakt het eigenlijk ook wel weer leuk. We leren onszelf en elkaar daardoor steeds op een nieuwe manier kennen. Passen ons aan waar nodig. Gaan uitdagingen aan en houden oog voor elkaars behoeften. Ja, we gaan zo nog een hoop ontdekken. Is dat nou niet het allerleukste van vakantie?

Foto: stevebidmead, pixabay