Ineens zegt mijn man de woorden, waarvan ik nooit had gedacht dat ik er zo heftig op zou reageren. Een normale zin met meer inhoud dan dat ik zelf had bedacht. ’Zo, ik ga het fietszitje van de fiets halen’. Slik…is het nu al zover? Ik weet dat onze jongste goed kan...
Hij leerde ons het leven leven, mijn vader. Vijf jaar leef ik al zonder hem. Vijf jaar. Is dat ‘al’? Of ‘pas’? Vind je dat lang? Vind je dat nog redelijk recent? Ik merk vaak dat ‘men’ vijf jaar al lang geleden vindt. En dat is het ook. Het zegt alleen niets over mijn...
Wat kan het anders gaan. Dat is eigenlijk mijn eerste gedachte die ik heb als ik kijk naar de komst van mijn zoon in vergelijking met de komst van mijn dochter. En dan heb ik het niet eens over de bevalling. Na de geboorte van mijn dochter merkte ik al heel snel dat...
“Ik vind het niet meer leuk”, zeg ik tegen mijn man. “Wat niet?” “Nou, Power to the Mama’s. Dat het altijd zoveel vrije tijd kost. En ik voor mijn gevoel thuis altijd aan het werk ben.” Het is een woensdagavond in juni,...
Met een gezicht dat op onweer staat, stappen we het restaurant binnen. Wat het begin van een leuke avond samen had moeten zijn, blijkt een uitbarsting van opgelopen irritaties. Irritaties over huishoudelijke taken, telefoontjes onder het eten en ga zo maar door. We...
Het klinkt simpel en dat is het ook: onze manier van kijken kan zoveel verschil uitmaken. Laatst ontdekte ik weer dat één blik alles kan veranderen. Omlaag of omhoog, dus naar mijn omstandigheden of naar God. Dan is de vraag: wil ik klagen of ga ik kijken? Klagen, we...
