Voor de vierde keer
Zenuwachtig zitten we in de wachtkamer. Die ziet er nog precies hetzelfde uit als ruim zes jaar geleden. Dezelfde vrolijk gekleurde stoeltjes en hetzelfde rek met (...)
Zenuwachtig zitten we in de wachtkamer. Die ziet er nog precies hetzelfde uit als ruim zes jaar geleden. Dezelfde vrolijk gekleurde stoeltjes en hetzelfde rek met (...)
Al maanden hik ik ertegenaan: het moment dat ik online bekend wil maken dat ik zwanger ben. Sommige vrouwen delen het nieuws al snel, maar ik kan me er niet toe zetten. (...)
Op van alles was ik voorbereid. Dat wil zeggen: zo voorbereid als je met zes maanden zwangerschap kunt zijn. Er was een naam bedacht, een kinderwagen gekocht en de (...)
Vanaf het begin van mijn zwangerschap gedroeg ik me als een demente oma. Ik gooide het eerst iedere keer maar op ‘zwangerschapsdementie’. Ik vergat van (...)
‘Ben je thuis?,’ app ik een hoogzwangere vriendin van me op een doodgewone maandagmiddag. ‘Ja hoor, ik ben er wel,’ reageert ze. Ik tik snel terug: ‘Oké, dan (...)
“Maar kan ik dit wel?” vroeg ik aan mijn man. Gisteren was de kraamverzorgster voor het laatst. Over een paar dagen gaat hij weer werken. De eerste keer alleen met (...)
Ontoerekeningsvatbaar. Dat ben ik. Mijn hoofd voelt alsof het gevuld is met een bol watten. En ik vergeet alles. Ik functioneer denk ik op 40 procent. Normaal gesproken (...)
Leven vol verwachting Automatisch koppel ik dat aan een periode voorafgaand een geboorte. Ik mocht het zelf 2x meemaken, maar nooit 9 hele maanden. De tweeling was (...)
‘Het kon wel eens een achtponder worden.’ Erwin en ik lachen schamper als de verloskundige deze uitspraak doet bij de laatste echo. ‘Dat zeiden jullie bij Sara (...)
Ze was nog niet klaar voor deze wereld. En toch was ze er ineens. Na 27 weken van een toch al niet al te soepele zwangerschap belandde ik halsoverkop in het ziekenhuis (...)