-
15 mrt 2019
-
Geloof, Gezin, Moederschap
-
door Bianca Hendriksen
-
4 comment
Curlingmoeder: ik?!
Ik val maar met de deur in huis: curling. Je weet wel, van die fanatiek schrobbende mensen op een ijsbaan. Ze proberen de baan zo glad mogelijk te maken zodat de curlingsteen precies daar, op de juiste plek, terecht komt.
Tijdens een avondje uit hoorde ik dat je dus ook een ‘curlingmoeder’ kunt zijn. Pardon? Ik ken loedermoeder, helikoptermoeder, geitenwollensokkenmoeder, nu DIT weer. Vast weer zo’n ‘hot’ woord. Maar toch, ik werd wel aan het denken gezet. Want zoals dat gaat bij curling, ben ik misschien ook wel te fanatiek bezig met de weg effenen voor mijn kinderen.
#Omdenken
Om jullie even mee te nemen naar hoe ik hierop kom: afgelopen week had ik een datenight met mijn man. We boekten deze keer een gezellig avondje theater. De show van ‘Omdenken’ met het thema: ‘Lastige kinderen, heb jij even geluk’.
En geluk hadden we. Verfrissend, confronterend, hilarisch, eerlijk, bemoedigend, een aanrader. Klinkt wel een beetje als Power to the Mama’s, toch?
In twee uur tijd werd alles op zijn kop gezet. Zoals mijn droom over opgeruimde slaapkamers, geen rondslingerende schoenen, sokken, bekers en altijd die lege snoepverpakkingen. Overal.
Dát gaat niet veranderen, klonk het zeer stellig.
En ja, dat hoort erbij.
Nee, je bent niet de enige.
In een zaal met 500+ ouders herkende iedereen zich in de, soms wat pijnlijk, eerlijke situaties. Wij ouders, altijd weer kijkend naar die ander, bij wie het voor het oog wél smooth gaat. Niet dus. Kom uit die bubbel. De perfecte ouder bestaat niet.
Leiden of dienen
De curlingouder, die zorgt graag voor de gladste route naar het beste eindpunt. Herkenbaar? Vriendjes, sport, manieren, schoolresultaten. Echte profs in schrobben en uitstippelen. Een beetje zoals een lokale gids tijdens een vakantiereis. Die alles tot in de puntjes heeft geregeld. De route, de mooiste plekjes, de leukste eettentjes. Niks wordt aan het toeval overgelaten.
Maar er bestaat ook een andere manier van leiden. Zoals een sherpa doet: begeleiden. Sherpa zijn lokale bewoners uit Nepal, zij helpen bergbeklimmers de top te bereiken. De bergbeklimmer heeft een doel en kiest de route, de sherpa geeft advies én draagtde bagage.
We hoeven de route niet obstakelvrij te maken, het is beter om onze kinderen te helpen er overheen te klauteren. Zo klonk het advies tijdens de avond. Het is goed voor hun autonomie, geeft een gevoel van erkenning en competentie.
Maar wat als ze uitglijden? Dan vangen wij ze op.
Een eyeopener, om dit zo te leren bedenken. Dienend moederschap.
Thuis
Vandaag lazen we aan tafel het overbekende verhaal van de verloren zoon. En dit gaf mij deze keer een prachtig nieuw inzicht. Die vader waarschuwde, hij smeekte misschien wel zijn zoon om niet te gaan. De gevaren, de onzekerheid, maar toch: hij liet zijn zoon gaan. Hij durfde hem los te laten en erop te vertrouwen dat wat echt belangrijk is, een warm thuis is. Een thuis waar je altijd terug mag komen, wat er ook gebeurt. Een plek waar je mag worden wie je bent. Met vallen en weer opstaan.
Dus in plaats van mij zorgen te maken over de toekomst, kan ik beter investeren in dat warme thuis. En in een stevige rugzak. Sherpa.
Download hier een mooie poster om je te helpen herinneren aan wat écht belangrijk is bij de opvoeding. Geef hem een mooie plek en deel gerust een foto, dat vinden wij leuk.
Foto: Unsplash – Micaela Parente
Bianca is getrouwd met Jan en mama van drie jongens, waarvan twee tieners. Ze is enthousiast, een tikkeltje impulsief, een gevoelsmens en de creatieve kip achter Creakip. Bianca zet haar creatieve talenten in voor dit platform door het maken van sieraden, illustraties en af en toe een blog, met als doel je helpen herinneren aan Zijn Power!
Bianca wordt blij van zonlicht, muziek, gezelligheid, de schoonheid van de natuur en goede gesprekken. www.studiocreakip.nl
4 Reacties
Comments are closed.
Wat een prachtig inzicht. Mooi om mee te nemen. Dankje.
Fijn!!
Groetjes Bianca
Echt inspirerend! Goed om eens bij stil te staan.
Ook bemoedigend.
Groetjes Gerrie
Ja hè? Hebben we allemaal nodig op zijn tijd.
Groetjes Bianca