De beste stuurman

‘Je bent hier niet zo goed in, mama. We botsen steeds.’ Mijn jongste dochter zit op het middelste bankje en vindt het wel leuk geweest. ‘Ik wil terug naar de camping.’

Ik geloof dat ik dit ruim 15 jaar geleden voor het laatst deed, maar met een riviertje naast de camping kunnen we zo’n tochtje niet laten lopen. Dus tuigt de familie met gezelschap van vrienden naar de oever voor een kano- en kajakavontuur. Aan mij de eer om de oudste en jongste te vervoeren en binnenboord te houden.

‘Links! Rechts! Remmen! Bijsturen!’ Van alle kanten krijg ik goedbedoelde adviezen. Het zet echter weinig zoden aan de dijk, behalve dat ik de meiden en mezelf regelmatig met een kluitje in het riet stuur. Mijn man kajakt er stevig op los om ons zo nu en dan te bevrijden uit dit stukje ongerepte natuur.

Op de terugweg besluiten we onze koers te wijzigen. Dochterlief van 10 mag de kajak uitproberen en mijn man stapt op het voorste bankje in onze boot.

Net toen ik vond dat ik het er met mijn dochters inmiddels redelijk vanaf bracht, werd die gedachte de grond ingeboord. De aanwijzingen van mijn wederhelft, blijk ik niet goed op te volgen. ‘Es, jij zit achterin. Daar moet je sturen, hè?’ Wat nou, sturen? Echt, ik doe mijn uiterste best, maar wat ik ook probeer het gaat steeds niet zoals ik wil! Of beter gezegd, zoals mijn man het wil. Omdat we het de rest van de vakantie ook nog gezellig willen houden, stel ik voor om van plek te wisselen. ‘Ga jij maar sturen en vertel mij maar wat ik moet doen.’ En hop, daar gaan we. Alsof we maandelijks daten in een kano en inmiddels een hecht roeiduo zijn geworden. Dit hadden we veel eerder moeten doen.

Opeens krijg ik de gedachte dat er Boven in de hemel ook Iemand is die mij dolgraag wil sturen. Iemand die het allerliefst op het achterste bankje kruipt en de peddel ter hand neemt. Iemand die dat ook nog eens als de beste kan. Maar oei, wat ben ik toch vaak eigenwijs en roei ik liever zelf.

‘Het gaat nu echt beter hè, mama? Ik vind dit echt leuk!’, juicht de jongste. ‘Ja, je hebt gelijk, schat. Mama kan zich beter laten sturen. Veel beter.’ In stilte voeg ik eraan toe: Heer, neemt U ook het roer van mij over? Veel beter.