De spekjestest

Ken je de spekjestest? Bij dit beroemde experiment krijgen kinderen een marshmallow voorgelegd die ze mogen opeten. Als het hen echter lukt om eraf te blijven, krijgen ze als beloning nóg een spekje, zo is de belofte. Na deze uitleg wordt het kind alleen in de ruimte gelaten en de test begint…

Boeiend om te zien wat er dan gebeurt. Waar sommige kinderen de marshmallow direct opeten, kunnen anderen langer wachten, of knabbelen een stukje van het spekje op. Je ziet ieder kind worstelen, twijfelen en verlekkerd naar het snoepgoed staren. Een aantal kinderen lukt het om te wachten tot de onderzoeker terugkomt met de beloning.

Uitgesteld

Het experiment gaat verder. De geteste kinderen worden in latere leven gevolgd en wat blijkt? Zij die kunnen wachten op wat hen is beloofd, blijken in hun volwassen leven evenwichtiger, succesvoller en gelukkiger te zijn dan de andere kinderen. Het experiment laat zien hoe belangrijk het is om te kunnen omgaan met een zogenaamde ‘uitgestelde beloning’.

Een mooi verhaal over de opvoeding van kinderen. Maar als ik erover nadenk, vind ik dat het ons ook wel wat te zeggen heeft.

Klagen

Om te beginnen: er wordt heel wat af geklaagd door ons als moeders. En dat is begrijpelijk. Ik vind het grootbrengen van onze drie kinderen, hoe bijzonder ook, een taak die me behoorlijk kan leegtrekken. En dat ligt niet aan mijn kinderen of mijn liefde voor hen. Het ouderschap kan soms een regelrechte worsteling zijn. Juist omdat ik zoveel van mijn kroost houd en het daarom heel graag goed wil doen. En dan wordt het lastig, omdat wens en werkelijkheid weleens uit elkaar liggen. En daar klaag ik dan over, net als elke moeder dat weleens doet. Maar gelukkig weet ik dan dat ik niet de enige ben en dat helpt me weer om door te gaan..

Maar, zo vraag ik me af, is dat het hele verhaal? En wat heeft dat te maken met het spekjes-experiment dat ik zojuist noemde?

Wat me opvalt, is dat ik in het moederschap veel situaties tegenkom van het type ‘uitgestelde beloning’. Momenten waarop ik iets moet doen waar ik geen resultaat van zie. In ieder geval nog niet. Als mijn kinderen ruzie maken en ik weer moet bemiddelen voordat ze elkaar in de haren vliegen, bijvoorbeeld. Of als ik zaterdagmorgen naar een zweterig zwembad moet voor zwemles. Of als ik mijn kinderen met geen mogelijkheid aan de gezonde groente krijg, hoe graag ik dat ook wil. En zo kan ik wel even doorgaan. Investeringen voor de toekomst, waarvan het effect nog niet zichtbaar is.

Nu niet, maar ooit

Eigenlijk zou ik nú al willen genieten van mijn spekje, zo zit ik dan een beetje te mokken. Ik kan dan niet wachten tot onze kinderen gelukkige volwassenen zijn, mede als gevolg van onze inspanningen als ouder. Ik wil nu al zien dat mijn zorg zin heeft gehad. Dan vind ik het weleens lang duren voordat ik het resultaat zie. Maar eigenlijk lig ik dan als een dwarse peuter op de grond te roepen dat ik het zo zwaar heb. Terwijl ik ook kan opstaan en er gewoon voor kan blijven gaan. Dan nog maar even zonder beloning in het hier-en-nu. Maar wel met de wetenschap dat alles wat ik er vandaag allemaal in pomp, er vast wel een keer op een goede manier uitkomt. Ooit. Nu niet, maar ooit.

Toekomst

Misschien heb jij situaties in je moederschap die voelen als een bodemloze put. Omdat je het echt zwaar hebt. Een kind met een beperking of slapeloze nachten die al jaren voortduren. Een ongelukkig huwelijk waar je aan probeert te trekken of een overvolle agenda waar je maar geen rust in krijgt. Weet dan dat al je inspanningen waardevol zijn. Niet altijd aangenaam, maar wel van groot belang voor hen die aan jouw zorgen zijn toevertrouwd. Waar zij mee geholpen zijn, is een moeder die trouw blijft en investeert in hun toekomst. Ook al krijgt ze haar ‘marshmallow’ nu niet, maar misschien later wel. Hoe dat er dan ook verder uit zal zien.

Nu nog niet

Laten we samen blijven geloven dat onze toewijding aan ons kroost van waarde is. Inderdaad soms pittig voor ons nu, maar belangrijk voor hun toekomst. Want waar het uiteindelijk om gaat, is dat zij evenwichtige volwassenen worden. Mooie mensen met een goede dosis zelfbeheersing, die weten dat je niet alles vandaag kunt krijgen. Die weten dat het beste vaak nog in het verschiet ligt, ook al is dat nog niet zichtbaar.

Mijn gebed is dat onze kinderen leren dat je met een beetje geduld ‘marshmallows’ kunt vermenigvuldigen. Voor mij als moeder zou dat een mooie uitgestelde beloning zijn. Maar wel eentje die het waard is om nú al naar uit te kijken.

Foto: unsplash