#Faithfocus: verbinden

Het was me weer het weekje. Wat vorige week zondag begon met een verkoudheid ontwikkelde zich gaande weg in een voorhoofd- en bijholteontsteking waarvan ik nog aan het herstellen ben. In de agenda stonden afgelopen week een aantal afspraken die niet verzet konden worden en de eerste Faith Mama Workshop van dit jaar stond gepland. Daarbij waren een aantal nachten niet alleen gevuld met voedingen, maar ook met loopjes naar hoestende en hardop dromende jongens en ging Fenne wennen bij de kinderopvang. Normaal is zo’n weekje op zichzelf al vol genoeg, maar nu door het ziek-zijn dubbel pittig. En dan hoef ik nog niet eens echt te werken.

Opladen

De afgelopen week was het superlastig om een moment te vinden om op te laden. Mijn woensdagavond-sportschoolavond viel door pijnlijke holtes in het water. Vroeg naar bed deed ik geregeld maar meer omdat ik gewoon niet meer wakker kon blijven en wel moest slapen. Bidden voor het slapen bleek meestal niet meer dan een slaapmiddel (sorry Heer) en voor lezen had ik te weinig rust. Normaliter plof ik op ‘dat soort dagen’ met chocola op de bank en prop ik gedachteloos de zoetigheid naar binnen, maar dat was nu geen optie, want ik eet (lees: doe mijn best) tijdens de lijdenstijd geen ongezonde tussendoortjes.

Ziek zijn als moeder kan prima, maar goed uitzieken is toch lastig. Het was me het weekje dus wel.

Niet druk maken

Maar weet je wat zo bijzonder was? Ook al was het echt een vermoeiende, vervelende, vol-met-snottebellen-hoofdpijn-en-zeehondenhoest-week, ik maakte me niet superdruk over of het allemaal wel goed zou komen. Het lukte me om bij de dag te leven en gewoon te kijken waar het heen zou gaan. En ik denk dat dat niet alleen door mijn lieve man kwam die mij extra hielp, maar voornamelijk door de woorden ‘beschermen met Zijn vrede’ uit deze bijbeltekst (en die altijd wel ergens in mijn brein rondzweven):

Maak je nergens zorgen over, maar vertel in gebed aan God wat je nodig hebt. Dank Hem ook voor alles. Dan zal de vrede van God, die wij met geen mogelijkheid kunnen begrijpen, jullie hart en jullie gedachten beschermen in Jezus Christus. Filippenzen 4:6-7 BB

Met God verbinden

Lang niet elke dag, maar wel regelmatig probeerde ik afgelopen week met God te verbinden. De ene keer door schietgebedjes tijdens de zoveelste driftbui of de reactie op het verkeerde gele rietje dat ik uit de kast pakte. De andere keer door een gebed voor het slapengaan waarbij ik vervolgens ook echt bij in slaap viel. Mijn gebeden zagen er waarschijnlijk anders uit dan die van Jezus (vooral korter) en lijken soms misschien meer op een wanhoopskreet (je weet wel, HEER GEEF ME GEDULD!), toch probeerde ik regelmatig gaande de dag even te verbinden met Onze Vader in de Hemel. En ik kan wel beamen: dat geeft rust. Daarmee haal ik Zijn Vrede mijn hart binnen en dat kan niet anders dan positieve uitwerking hebben op hoe ik de dag door wandel.

Naast 40-dagen geen ongezonde tussendoortjes ga ik proberen om die 40-dagen ook bewust dagelijks te verbinden met Hem. Door te zingen. Door meer te bidden. Misschien val ik daarbij wel weer in slaap, maar hoe lekker als dat is in Zijn Vrede.

Doe je mee?