God als (adoptie)Vader

Al hebben mijn vader en moeder mij verlaten,
toch neemt de HERE mij aan.
Wijs mij uw weg, HEER,
leid mij op een effen pad,
bescherm mij tegen mijn vijanden. Psalm 27:10-11

Vader en moeder worden is in theorie (want we weten allemaal dat de praktijk weerbarstiger is) makkelijker dan een goede vader en moeder zijn. Biologisch gezien is er een zaadje en een eitje nodig, plus een goed werkend vrouwenlichaam dat een zwangerschap kan ontwikkelen en uitdragen. Maar psychologisch gezien is er veel meer nodig om goede ouders te kunnen zijn voor onze kinderen. En helaas is het zo dat niet alle ouders even goed zijn in vader of moeder zijn.

Daar weet ik zelf alles van. Mijn biologische vader liet ons door zijn drank- en gokverslaving al jong in de steek. Hij overleed toen ik 16 was, nadat ik hem ruim 10 jaar niet had gezien. En ook al heb ik op mijn 9e een superlieve stiefvader gekregen die wel een goede vader is (nog steeds!), het vertrek en niet goed kennen van mijn biologische vader heeft toch best wat gedaan met mijn basis.

Belangrijk voor dochters
De vader is in de ontwikkelingspsychologie best een belangrijk voorbeeld voor dochters. Daarnaast lijken we ons beeld van God de Vader ook voor een groot deel te bepalen op basis van de relatie met onze vader. Mijn vader was een verkeerd voorbeeld voor mij. Ik heb heel lang niets gesnapt van relaties. Durfde mezelf niet volledig te geven en durfde de ander (en God) al helemaal niet 100% te vertrouwen. Niet goed voor een relatie kan ik je vertellen. Ik wilde het vooral allemaal zelf oplossen in mijn leven, want mezelf kon ik in ieder geval wel vertrouwen en anders was het mijn eigen schuld. Dacht ik. Ik geloofde op een gegeven moment zelfs dat ik niet bestemd was voor een gezonde relatie. Dat ik geen gezin zou kunnen stichten.

God keerde alles om
Totdat God me begin 2012 bij m’n kladden greep en dwars door een krachtig gebed van een vriendin van mij liet zien waar het pijnpunt zat. En vanaf dat moment veranderde mijn denk- en gevoelswereld. Ik ging ontdekken en onderzoeken hoe God relaties bedoeld heeft. Maandenlang spendeerde ik dagelijks heel veel tijd in Zijn Woord, in boeken over vaderschap, relaties en identiteitsontwikkeling. Ik sprak verschillende mensen, kwam erachter dat niemand perfecte ouders heeft en dat vergeving helend werkt.

En ik ontdekte Gods Vaderhart. Ik ontdekte hoe Hij al die jaren toen ik Hem niet meer volgde (ik ben tot 2006 zo’n zeven jaar volledig uit de kerk geweest) toch bij me was geweest. Hoe Hij als Vader over mij waakt. Hoe Hij mijn hart wil beschermen.

Soms kwam er zoveel liefde door de Bijbel mijn hart binnen dat ik hem dicht deed.

Langzaam begon ik te begrijpen dat het echte liefde was, puur voor mij om wie ik was. Om wie ik ben in Hem. Herstel en genezing volgde. En net op het moment dat ik dacht; heerlijk, ik geniet van m’n leven zoals God het heeft bedoeld, ontmoette ik in het najaar van 2012 m’n man. We kregen een gezonde relatie en stichtten een prachtig gezin waar we nu enorm van genieten.

God adopteerde mij

God nam mij aan als Zijn geliefde dochter. Dat vind ik zo prachtig aan de Psalm aan het begin van dit blog. Want het is zo’n waarheid. God is de Vader waarbij je altijd terecht kunt. Soms krijg je niet direct een antwoord of het antwoord dat je wilt, maar Hij doet wat voor ons het beste is. Hij wijst ons de weg waarvan Hij weet dat die goed is voor ons. En voor ons gezin.

Ik begrijp mezelf als vrouw beter en voel me ook meer vrouw dan 15 jaar geleden. Toen was ik een hard werkende aan haarzelf denkende tante. Iets wat je nu bijna niet kan voorstellen. En tuurlijk speelde er in het begin (en soms nog) wel eens iets op uit het verleden, maar doordat ik vanaf de eerste dag eerlijk tegen m’n man ben geweest over alles, konden we het altijd bespreken.

Ik ben ervan bewust dat ook wij geen perfecte ouders zijn. Maar we doen onze uiterste best om onze verantwoordelijkheid dragen.

Elke dag probeer ik God bij mijn keuzes te betrekken. Wil ik Hem de leiding geven over mijn en ons leven. Zodat Hij ons op een effen pad leidt en ons beschermt tegen vijanden.

Niet alleen strijden

Het hele losweek- en herstelproces voordat ik mijn man leerde kennen, heeft wel een paar jaar geduurd. Achteraf gezien was God er in 2006 al mee begonnen. God heeft me bij de hand genomen om mijn problemen aan te pakken, samen met coaches en professionals die me hielpen helder krijgen wat er in mijn leven is gebeurd.

Of je nou te maken hebt met (onverwerkte) problemen met je ouders of andere dingen in je leven waar je mee worstelt, het is geen teken van zwakte als je hulp gaat zoeken. Hulp zoeken betekent juist dat je sterk en wijs bent, omdat je weet dat het nodig is iets constructiefs te ondernemen om niet onderuit te gaan. Hartstikke dapper dus.

Dankbaar

Ik ben God ontzettend dankbaar voor wie Hij echt is als Vader. En ik ben Jezus ontzettend dankbaar als Herder. Hij heeft me zoveel laten zien de afgelopen jaren. Ik heb zoveel geleerd van Zijn wandel hier op aarde. En door mij elke keer weer naar Hem uit te strekken, word ik een steeds betere moeder. Door te bidden voor de Vrucht van de Geest in mijn leven, ervaar ik steeds meer liefde en geduld voor mijn kinderen.

Ons leven hier is niet voor iedereen een makkelijke reis. Het kan soms heel eenzaam zijn. Ik hoop je door dit openhartige blog te bemoedigen om op zoek te gaan naar het Vaderhart van God als je merkt dat er ergens iets wringt of schuurt.

Hij heeft zoveel liefde voor je klaar liggen. Alles bedekkend, alles omarmend. Omdat je het waard bent zoveel liefde te ontvangen. Ik weet zeker dat het positief effect gaat hebben op je leven als je Hem echt overal toelaat.

Dit blog is eerder gepubliceerd in 2018.

Daniëlle Koudijs

| Oprichtster van Power to the Mama’s | Moeder van twee jongens en een meisje | Getrouwd met Jos | Liefhebber van goede (Italiaanse) wijn | Missionaire ondernemer | Houdt van kleinkunst, schrijven, creëren en aanbidden |