Je bent goed bedacht

Hoe heeft God ons eigenlijk bedacht? En wat als je jezelf helemaal niet zo goed vindt? De Psalmen geven ons een hoop wijsheid omtrent dit thema.

God kijkt naar je hart

De Psalmen zijn geschreven door David, de jongste zoon van Isaï. David werd door God uitgekozen als koning van Juda en door Samuël gezalfd. Toen Samuël naar Isaï toeging om uit zijn zonen de nieuwe koning te kiezen, had hij echter nooit verwacht dat God David zou kiezen. David was namelijk niet alleen de jongste, maar ook de kleinste en qua uiterlijk minst sterke zoon. Toch had God het op hem voorzien:

‘Maar de HEER zei tegen Samuël: “Ga niet af op zijn voorkomen en zijn rijzige gestalte. Ik heb hem afgewezen. Het gaat niet om wat de mens ziet: de mens kijkt naar het uiterlijk, maar de HEER kijkt naar het hart”’ 1 Samuël 16:7

Het hart van David was oprecht en puur. Hij deed zich niet anders voor dan hij is, al weten we ook dat hij het niet altijd zo nauw nam met de waarheid. Ondanks dat David in zijn leven met God een aantal grote zonden beging, zoals gemeenschap hebben met de getrouwde vrouw Batseba en het laten doden van haar man, wordt hij toch een man naar Gods hart genoemd.

Zoals je in 1 Samuël 16:7 kan lezen, heeft God dat vanaf het begin af aan al gezien in David’s hart. En dat is juist zo bemoedigend voor ons als moeders.

Moet je dan altijd dapper en zeker van je zaak zijn? Nee. Dat was David ook niet. Als je de Psalmen leest (David heeft een groot deel van de Psalmen geschreven), merk je dat het van boosheid naar blijdschap gaat, van woede naar vergeving en van onzekerheid naar vertrouwen. Dat maakt de Psalmen juist zo boeiend. De schrijver van de Psalmen is zo puur en eerlijk over het leven. Je merkt aan alles dat hij weet dat God zijn hart door en door kent, en hij dus niks verborgen hoeft te houden. Misschien maakt dat het ook wel makkelijker om eerlijk te zijn: God weet toch wel hoe het écht met je gaat, maar Hij wacht netjes tot jij bij Hem komt met je hart.

Gevoel, emotie en je hart

Je hoort vaak dat gevoel een slechte raadgever is en dat je je hart moet beschermen. Dat laatste is absoluut waar, maar dat eerste hoeft niet altijd zo te zijn.

Emotie en gevoel zijn allebei gemaakt door God. Je hebt ze nodig om God te kunnen dienen, durf ik wel te zeggen. Want als je niet geraakt kan worden door het leed van een ander (groot en klein), hoe kan je dan voor je naasten zorgen? Als je niet gevoelig bent voor een waarschuwing van de Heilige Geest, hoe weet je dan wanneer je moet luisteren? Wat je moet veranderen?

De vraag is: door wie of wat laat je je raken en wat is de bron van jouw emotie of gevoel?

Angst kan je helpen je eigen leven te beschermen, omdat je bijvoorbeeld schrikt van een zeer snel naderende auto en stresshormonen ervoor zorgen dat je snel aan de kant gaat.

Maar het kan ook een reactie zijn op pijn uit het verleden. Dat hoeft niet altijd positief te zijn, en kan je zelfs van God weghouden.

Ook de liefde van God kan qua gevoel anders worden. Mensen die net tot geloof zijn gekomen, voelen vaak intense vreugde over de genade van God en ook verdriet over zonden die ze hebben gedaan. Er ontstaat daardoor vaak een eerste liefde voor God, die kan voelen als een intense verliefdheid of diepgaand gevoel van liefde. Naarmate de jaren vorderen, kan dat gevoel afnemen. Maar dat betekent niet per se dat je ook minder van God bent gaan houden of niet meer blij bent om wat Hij voor je heeft gedaan.

Gevoel en emotie kunnen dus verschillende bronnen hebben. Door die bronnen te onderzoeken en in Gods licht te houden, kom je erachter of het goede of slechte bronnen zijn. En als je dan luistert naar Gods stem in jou, die tot je spreekt in je hart (meestal zo’n diep onderbuikgevoel waarvan je weet dat het waar is, ook al is het niet altijd de leukste keuze), bescherm je je hart.

Hij kent je door en door

Wat mij altijd heeft geholpen, is de wetenschap dat God mij door en door kent. Ik kan proberen mijn gevoelens en gedachten bij Hem weg te houden, maar dat heeft helemaal geen zin. Ik kwam tot dit besef toen mijn oma mij een keer een kaart gaf met de betekenis van mijn naam. Daniëlle betekent: God is mijn rechter. Eerst vatte ik dat heel zwaar op, alsof ik straf zou krijgen. Maar nu weet ik dat het juist vrijheid is, wat mijn geloof in God brengt. Juist doordat Hij alles van me weet en verstoppen geen zin heeft. Hij wacht alleen totdat jij je laat zien en je samen met Hem op pad wilt gaan.

Wat heeft dat te maken met moederschap?

Ik denk vier dingen:

1. God wist al lang dat jij moeder zou worden en heeft daar vertrouwen in
2. Je hoeft niet altijd zeker van je zaak te zijn om een goede moeder te zijn
3. Je mag je gevoelens en emoties met God delen, om te onderzoeken wat de bron is en zo je hart te beschermen
4. Het heeft geen zin te kijken naar andere moeders, het gaat niet om wat je ziet maar wat er in het hart gebeurt
5. Je bent goed bedacht door God. Maar je bent nog niet af, God vraagt ons om ons denken te blijven vernieuwen. De Heilige Geest laat je weten waar wellicht nog werk aan de winkel is. En heel vaak zijn onze kinderen de spiegel die we nodig hebben.

Reflectie:
Hoe is dat voor jou?

Gebed:
Heer, dank U wel voor Uw liefde voor mij. Wilt U mij helpen mijzelf te waarderen op een positieve manier. Wilt U mij helpen mijn hart te beschermen en eventuele onrust te onderzoeken, om erachter te komen wat U daar misschien spreekt. Dank U Heer voor alles wat U geeft en wie U bent. Dank U voor Uw oneindige liefde.

Daniëlle Koudijs

| Oprichtster van Power to the Mama’s | Moeder van twee jongens en een meisje | Getrouwd met Jos | Liefhebber van goede (Italiaanse) wijn | Missionaire ondernemer | Houdt van kleinkunst, schrijven, creëren en aanbidden |