Leven ontvangen
Precies een jaar geleden was ik zwanger. Het voelt gek om dat met een dikke buik te zeggen. Ik twijfelde een aantal dagen, geloofde niet dat het zou kunnen. Uiteindelijk had ik toch een positieve test in handen. Die streep was overduidelijk. En toch was het maar een droom van een paar weken. Ik schreef hierover eerder het blog ‘Wolkje in de lucht’ .
Ik had verwacht dat ik het rond de uitgerekende datum moeilijk zou hebben. Maar ik was ondertussen weer zwanger en de vreugde die daarbij kwam kijken, stond meer op de voorgrond. Daarnaast viel de datum in de week van Noortjes derde verjaardag en het was de tijd dat ik fysiek flink achteruitging door mijn zwangerschap. Het was dus meer een periode om dag voor dag te leven. Ruimte om stil te staan bij mijn verloren zwangerschap had ik niet.
Nu de datum van de miskraam dichterbij komt, wordt het wel ineens moeilijker. Bizar detail is dat dit dezelfde datum is als waarop ik ben uitgerekend. In het begin vond ik dit mooi. Leven ontvangen in plaats van denken aan verlies. Intussen krijg ik een band met het jongetje in mijn buik en zou ik hem nooit willen missen. Ik voel dankbaarheid over hoe snel ik weer zwanger mocht worden en hoe ik mag genieten van deze zwangerschap. Maar daarna komt een andere gedachte boven. Zonder miskraam had ik hem nooit leren kennen. Wanneer ik dit denk, word ik overvallen door schuldgevoel. Hoe kan het dat ik dankbaar ben voor het verlies van precies een jaar geleden? Hoe kan het dat dit allemaal samen moet komen op één dag?
Op dit moment heb ik liever dat de baby een week langer blijft zitten dan dat hij op die datum wordt geboren. Ik hoop zo dat ik mijn zoontje mag verwelkomen op een dag die niet tegelijkertijd verdriet oproept. Ook vind ik het fijn om een moment te hebben waarop het verdriet om het verlies er mag en kan zijn. Ons ‘wolkje’ was en blijft een wondertje.
In al mijn gedachten hierover kom ik weer uit bij het lied ‘Lopen op het water’. En dan vooral het volgende:
‘De diepste zee is vol genade,
Uw sterke hand, die houdt mij vast.
En als mijn voeten zouden falen,
dan faalt U niet,
want Uw trouw houdt stand.’
Dankbaar ben ik voor een God en Vader die er voor mij is in de mooie dingen die ik deze periode ervaar met de komst van onze zoon. Maar nog dankbaarder ben ik voor een God die er ook is voor me wanneer ik het moeilijk heb.
Mama van één dochter – Getrouwd met Albert Jan – Verpleegkundige – Gestructureerd – Verliefd op Zuid Afrika
Herkenbaar. Ik was na uitgeteld op dezelfde datum als dat ik het jaar ervoor was van ons zoontje dat uiteindelijk na 20 weken zwangerschap geboren was. Dubbel, net zoals jij schreef: leven gaat en leven komt, maar ook: ons meisje was er niet geweest als ons zoontje voldragen was. Het rouwproces hierom kwam pas op gang toen ons meisje geboren was. Diepe vreugde en diep verdriet tegelijk. Dat is niet uit te leggen, alleen als je zelf hebt meegemaakt.
Hoi Alien,
Namens Marieke reageer ik (Danielle) even op jouw comment. Wauw, wat bijzonder ook die datum. Dankjewel voor het delen van je eerlijke gevoel. Het is inderdaad heel dubbel en voor wie dit niet zelf meemaakt niet of moeilijk te vatten. Liefs voor jullie!
Onze dochter was uitgerekend op de sterfdag van m’n oma (wat ik al bijzonder vond) en werd uiteindelijk geboren op de dag van de miskraam van het jaar ervoor. Op de dag dat we het vruchtje begroeven, zagen we een regenboog. Ik was over tijd en werd steeds ongeduldiger maar achteraf voelde het als een logische datum, als een teken van Gods aanwezigheid in ons leven en bij ons gezin. Sterkte met de laatste loodjes!
Hoi Suzanne. Namens Marieke reageer ik even op je bericht. Wat een bijzondere timing ook dit! Bedankt voor je bemoediging. Liefs!
Ik vind het wonderlijk dat God het geeft aan jou en alle mama,s om te schrijven, vol kwetsbaarheid en kracht tegelijk mogen getuigen van hun geloof en ook verdriet dat bij dit leven op aarde nog aanwezig is. Wat fijn dat mama,s dit mogen delen met elkaar. Ik wens je alle goeds en Gods zegen voor je gezin.
Namens Marieke een dankjewel Carine! Daar delen we het hier voor, om elkaar te helpen. Liefs!
Je hebt het weer heel mooi beschreven Marieke, onze lieve schoondochter! heel veel sterkte in deze warme dagen met die laatste trek naar een nieuw leven. Mag onze Here God alles wel maken. We denken aan jullie!
Namens Marieke dankjewel!
Ik precies een jaar nadat ik van mijn eerste miskraam uitgerekend zou zijn bevallen van mijn dochtertje. In diezelfde week dat jaar ervoor had ik ook nog een miskraam. Ze kwam twee weken te vroeg dus ik was van te voren niet zo met die datum bezig geweest.
Wow, wat bijzonder zeg dat er best wat mama’s rond die datum dit meemaken. Namens Marieke bedankt voor het delen!
Misschien dat deze podcast aflevering je nog wat extra steun kan geven. Ik heb zelf ook mogen meemaken hoe God de pijn van een miskraam verzacht met het wonder van een kindje dat wel op aarde bleef. En ik geloof dat we al onze (nog ongeboren) kinderen terug zullen zien, hoe jong ze ook waren. Het boek Heaven is for real heeft dit geloof voor mij bevestigd. Sterkte xx
https://open.spotify.com/episode/7G7ADZMn4buKpmmjU21UWi?si=MIDp-8RgRDugCwZbvZziMQ
Mooi Judi, Dankjewel! Ik ga het doorgeven aan Marieke. Groetjes Daniëlle