Maandag

Het is weer maandag. We hebben voor het eerst in tijden een heerlijk rustig weekend gehad. Maar de ochtendstress gooide de boel flink overhoop vanmorgen. Ik lag nog zó lekker warm onder mijn deken toen de wekker ging… een geluid waarvan mijn nekharen overeind gaan staan. Net als van de wind die gierend om het huis zingt dat de herfst toch écht is aangebroken. Brrrrr. Koud!

Hup, snel uit bed, warme douche, warme sokken, warme broek, warme trui. Kind wakker maken, hup opschieten, school begint over een uur en er is nog geen kruimel brood gesmeerd! Je leest het goed: in ons huis leven geen ochtendmensen. Dochterlief heeft inmiddels haar pyjama uitgetrokken en staat met haar kleding in haar hand bibberend te prevelen dat ze het zo koud heeft. Maar ze heeft het te koud om zich aan te gaan kleden. Snap je?

Als haar sokken, legging, shirt en jurk inmiddels zijn aangetrokken en haar boterham achter de kiezen is, hoort ze dat haar zusje wakker is geworden. Terwijl ik haar loof met de woorden “wat goed dat je je tanden gaat poetsen!”, kom ik erachter dat ze met een statische bos krullen haar zojuist ontwaakte zusje als een clown loopt te vermaken. Iets wat ik niet helemaal door had, gezien ik haar schoolbakje aan het klaarmaken was. Tandenpoetsen? Moet dat dan? Zucht.

Ondertussen loopt mijn man verdwaasd door het huis (op zoek naar zijn schoenen, gel en laptoptas) te jeremiëren dat ze toch écht te laat bij school aan gaan komen. Alweer.

Uiteindelijk heeft het gespuis het huis huppelend verlaten met nette haren, gepoetste tanden en een dikke (natte) afscheidszoen. Het was weer een heerlijk begin van de week, morgen komt ze op tijd…!