Minder schreeuwen naar je kinderen: haaienmuziek helpt je!

“Luister nou potverdrie gewoon een keer naar me!” schreeuw ik naar mijn kinderen de kamer door. In mijn hoofd is het lava en in de hoofden van mijn jongens ook. Ze doen niets van wat we hebben afgesproken en luisteren naar geen enkele correctie. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen. Het is niet zo’n gezellige dag, voor de zoveelste keer niet in de afgelopen paar weken. Dat moet anders, besluit ik. Want zo’n schreeuwende moeder wil ik helemaal niet zijn.

Overprikkelde reactie

Maar hoe komt het dan, dat ik als ik niet meer wat ik moet doen besluit te gaan schreeuwen naar mijn kinderen? Ik stel mezelf een aantal keer die vraag. Probeer te benoemen wat er in mijzelf gebeurt, wat ik voel. Ik kom niet veel verder dan dat ik overprikkeld ben en primair reageer. In mijn herinnering zie ik hetzelfde gebeuren bij mijn moeder vroeger. Tegen mij en mijn broer en zusje schreeuwde ze ook op momenten dat wij echt niet meer luisterden. Met haar handen in haar haar zat ze dan weleens letterlijk. En ik voel nog steeds de onmacht. En ook hoe vervelend ik dat zelf eigenlijk vond.

Leren om anders te reageren

Het temperament en onderzoekende karakter dat mijn kinderen hebben, hebben ze niet van een vreemde. We gaan hier nog wel vaker tegenaan lopen, kan ik mij zo voorstellen. Maar ik wil leren om anders te reageren. Om te stoppen met schreeuwen naar mijn kinderen. Ik wil leren meer rust te bewaren in mijn reactie op dingen die niet lekker gaan tussen mij en de kinderen, zodat ik te allen tijde een veilige haven blijf voor ze. Daarom besluit ik contact op te nemen met Renske de Snoo van Hartesleutels. Renske is orthopedagoog en coach voor ouders en kinderen.

We hebben een paar gesprekken over hechting en veiligheid. Hoe je eigen opvoeding invloed heeft op hoe jij zelf opvoedt, ook als je dat eigenlijk anders wilt. “Op het moment dat je het niet meer weet, ontstaat er een ongemakkelijk gevoel,” legt zij uit. “Je herkent het misschien wel, onrust in je lijf en stemmen in je hoofd die je dan gaan vertellen wat je moet doen of hoe anderen wel niet over je denken nu. Dat geeft extra stress, wat je emoties groter maakt.” Ja, dat herken ik zeker!

Haaienmuziek in je hoofd? Hét signaal om het anders te doen

“Dat gevoel van onrust en frustratie, komt vaak op bij emoties of gedrag van jouw kind, die jijzelf vroeger ook had, maar niet goed kwijt kon. Bijvoorbeeld als ouders zeiden ‘doe niet zo moeilijk’ als een kind verdrietig was. Dan heb je als kind geleerd het weg te stoppen. Als jouw eigen kind nu wél verdriet laat zien, kan dat iets in jou triggeren. Jouw systeem zegt ‘stop, dit moet weg’. Dit kan voor allerlei emoties en gedrag gelden, net wat voor jou van toepassing was vroeger,” legt Renske uit.

“Dat zijn echt die situaties van onmacht, die ik mij herinner,” antwoord ik.
“Dat ‘stop dit nu’-gevoel kan je benoemen als haaienmuziek,” vertelt Renske (je weet wel, de tune van de film Jaws.). “Het geeft voor jou gevaar aan. Want vroeger was dat immers niet gewenst gedrag. Als je dat moment leert herkennen, kun je ook leren kiezen om het anders te benaderen. Zodat je bijvoorbeeld niet meer gaat schreeuwen naar je kinderen.”

“Er gaat een wereld voor mij open”

Renske laat me een filmpje zien waarin deze theorie wordt uitgelegd. Er gaat een wereld voor mij open. Nog diezelfde avond leg ik de jongens uit dat mama soms haaienmuziek in haar hoofd hoort en dat het dan nodig is om even te bedenken hoe ik ga reageren naar ze. Want afstand nemen en ruimte maken voor rust helpt om anders te reageren.

“Ja mama, ik voel lava in mijn buik borrelen als ik boos word,” zegt Mads. “En ik hoor dan dinosaurus muziek in mijn hoofd, mama!” roept Jesse. We spreken af om te oefenen dat we het dan zeggen, als dat gebeurt. Zodat de emoties er wel mogen zijn, maar we samen kunnen zoeken naar een betere manier van reageren.

“Als je kunt bedenken wat je kind denkt, hoe zijn wereld eruitziet, ontplof je minder snel. Maar dat lukt natuurlijk niet van de ene op de andere dag. Gun jezelf de tijd en wees ook een beetje mild voor jezelf,” zegt Renske een paar dagen later in een interview met nu.nl

Wees mild voor jezelf, geef jezelf de tijd om te veranderen

Mild zijn voor mezelf. Leren denken wat je kind denkt, zijn of haar emoties ruimte geven en dat zelf ook leren. Het is allemaal niet zo makkelijk. En het is een utopie om te denken dat schreeuwen nooit meer voorkomt, ik ben ook gewoon een mens met grenzen. Maar nu ik weet dat er eerst haaienmuziek klinkt, kan ik mezelf helpen oefenen om anders te leren reageren.

Minder snel schreeuwen naar je kinderen is echt oefenen

De dagen daarna oefen ik het. Ik  let op wanneer ik haaienmuziek hoor. En ik kies ervoor om op dat moment een stap terug te doen en te bedenken hoe ik de situatie vanuit rust en liefde kan benaderen. Nee, dat gaat nog niet altijd helemaal rustig. Maar het gaat wel beter. Ik herken beter wanneer ik streng doe vanwege grenzen die bereikt (of genegeerd) worden of wanneer ik uit de bocht begin te vliegen omdat het iets in mij raakt.

En als het toch misgaat, herstellen we de verbinding. We beginnen gewoon opnieuw en maken we grapjes over de haaienmuziek die te hard stond, de lava die toch uit Mads z’n buik is gestroomd of de dinosaurus muziek die uit Jesses keel is gekomen. Humor is namelijk in veel gevallen een heel goede methode om weer met elkaar door een deur te kunnen.

Dit artikel komt uit mei 2021. Meer weten over Renske? Check www.hartesleutels.nl voor meer info.

Goed om te weten: 1 oktober begint er een nieuw online programma; Rooted in His love. We gaan als moeder aan de slag met de gebieden identiteit, balans, gezin en relaties. Daarin zit ook een thema veerkracht en omgaan met emoties. Michelle van Dusseldorp levert daar ook een bijdrage aan door middel van een podcast. Meer informatie vind je hier!

Daniëlle Koudijs

| Oprichtster van Power to the Mama’s | Moeder van twee jongens en een meisje | Getrouwd met Jos | Liefhebber van goede (Italiaanse) wijn | Missionaire ondernemer | Houdt van kleinkunst, schrijven, creëren en aanbidden |