Moederschap is soms als een storm

Het moederschap is net een zuidwesterstorm. Compleet met windkracht tien, rondvliegende dakpannen en omvallende bomen. Verwaaid en met een kop vol watten zoek je houvast in een gloednieuwe moederrol, struikelend over de luiers. Pas nadat de wind een beetje is gaan liggen, zie je de gevolgen: het leven is vanaf nu voorgoed veranderd.

Het moederschap is net een ritje met de achtbaan. Totaal onvoorbereid word je in het diepe gegooid en als je de vliegende start overleefd hebt, slingert de reis zich langs allerlei uiteenlopende fases. Het gaat achter elkaar door, want elke kinderleeftijd heeft weer z’n eigen verrassingen en vragen. Geen tijd om bij te komen, want ziedaar: de volgende looping dient zich alweer aan.

Het moederschap is net een snelkookpan. Steeds vaker hoor je jezelf zeggen dat de tijd zo ontzettend hard gaat. Je merkt het aan alles: het kroost dat weer uit de kleren groeit en je oudste die ineens zulke wijze uitspraken doet. En je ziet het ook bij jezelf. De diepere lachrimpeltjes bij je ogen, maar ook de constatering dat je twintigjarige lijf na de zwangerschappen nu echt verleden tijd is.

En dan lees je dit:

“In het begin hebt U, Heer, de aarde gegrondvest, en de hemel is het werk van uw handen. Zij zullen vergaan, maar U houdt stand, ze zullen als een gewaad verslijten, als een mantel zullen ze worden verwisseld; maar U blijft dezelfde, en uw jaren zullen geen einde nemen.” (Hebreeën 1:10-12 NBV)

God blijft altijd dezelfde. Juist als verandering de enige constante factor lijkt, is dit je troostende houvast en de grond onder je voeten.

Ten tijde van stormen, achtbanen en snelkookpannen. Juist dán.

Dit blog schreef Rianne Zegelaar in januari 2019.

Graag voeg ik (Daniëlle) nog een paar voorbeelden toe aan het rijtje:
Het moederschap is soms net een suikerspin. Zoet en roze, plakkerig en nostalgisch. En alleen te verkrijgen op de kermis.
Het moederschap is net als een eerste liefde. Vol passie, met een bonzend hart maar ook met onzekerheid.

Maar God blijft altijd dezelfde, en Hij is altijd de liefde die ons helpt goede moeders te zijn. Ook in de chaos op de kermis!

Reflectie:
Hoe ervaar jij het moederschap?
Op welke manier ervaar jij God in die momenten?

Gebed:
Dank U wel dat U er altijd bent. Heer, dank U wel dat U mij ziet. In welke situatie ik ook zit. U hebt mij bedacht als moeder van mijn kinderen. Wilt U mij helpen het goede te doen voor hen, mezelf en mijn huwelijk. Dank U Heer voor Uw trouw en Uw liefde!