-
01 jun 2018
-
Gezin, Kleuter, Moederschap
-
door Esther Houwink
-
0 comment
Nog even…
“Is het al bijna zomer, mam?” Die vraag krijg ik op het moment ongeveer driemaal per week van onze jongste. Ik leg haar dan uit dat het zomer wordt als vriendjes T en D, beppe (oma) en grote zus jarig zijn geweest. Nog even en dan gaat ze. Een paar dagen na het verwelkomen van de zomer wordt ze vier. En dat weet ze maar al te goed.
“Maar mama, dan ga je me straks wel missen, want dan ben jij alleen.” “Ja meisje, ik ga jouw gezelligheid echt wel missen”, geef ik haar met een glimlach terug. En ook een beetje niet, denk ik er met een portie gemengde gevoelens achteraan.
Nog even en dan mag ze. Haar twee grote zussen achterna.
Nog even en dan kan ze. Mijn kleine blonde meisje van krap aan 95 centimeter.
Een nieuw seizoen voor haar, maar ook voor mij. Een seizoen waarin ik na negen-en-een-half jaar zo af en toe een dag de handen helemaal ‘vrij’ ga hebben. Zonder een schuldgevoel dat onderhuids kriebelt, wanneer ze nu zo heel af en toe op een vakantiedag bij de opvang verblijft. En hoewel ik haar gezellige gekeuvel, de knuffels, haar wijze opmerkingen en diepzinnige vragen overdag ga missen, lijkt mij die ene dag voor mezelf stiekem best lekker.
Met een warme kop koffie mijmeren in de zon, zonder ogen voor- en achter voor een peuter die uit het niets op schoot springt en om een knuffel vraagt. Ongestoord was opvouwen, zonder dat madame vanaf de wc schreeuwt dat ze heeft gepoept. Als een razende Roelie mijn huis aan kant maken, zonder dat ik ingevlogen wordt als voorleeskampioen of spelletjeskameraad.
Gewoon even ongestoord stil kunnen zijn en contact maken met Hem.
Nog even en dan ga je, lieve meid. Ik weet dat jij er aan toe bent. Ik zie je trappelen van ongeduld. Ik moet vast even slikken als ik je voor het eerst knuffel bij je eigen stoeltje en gedag zwaai bij het raam. Als ik moederziel alleen naar huis fiets en het achterop muisstil is.
Maar dan ga ik het vieren: de zomer! Met een warme cappuccino in de zon, benen omhoog en een boek op schoot. En ik laat ook een paar traantjes, om de tijd die was en niet meer terug komt. Omdat het zomer is geworden.
Foto: Pixabay
Mama van vier dochters | Docent in het Mbo | Oog voor detail en georganiseerd | Houdt van zingen en een goed gesprek | Mét koffie en wat lekkers