Vasthouden vakantiebalans 

‘Wat zullen we vanavond eten?’ Het is mijn man die dit aan mij vraagt terwijl we ondertussen met de kinderen aan het spelen zijn. In het zwembad, bij ons vakantiehuisje. We zijn moe en na een lange dag wandelen in het bad geplonst om af te koelen. Ik glimlach naar hem en voel opluchting in mijn lijf. Regelmatig mopper ik op hem, want ik vind het niet altijd makkelijk dat hij overdag werkt en ’s avonds veel weg is. Ik ben meestal ook degene die bedenkt wat we eten en het vervolgens ook kookt. Maar vandaag niet en dat geeft me echt een vakantiegevoel. 

Het blijft niet bij deze ene avond. Uiteindelijk kookt mijn man bijna elke avond. Ook vindt hij het vanzelfsprekend dat hij de kinderen naar bed brengt. Thuis doe ik dat en eerlijk gezegd is dat door overprikkeling en vermoeidheid meestal niet het gezelligste moment van de dag. Nu ruim ik terwijl hij de kinderen doet het huisje op, zodat we zodra de kinderen op bed liggen, tijd hebben voor elkaar. We genieten van een wijntje en het uitzicht dat we hebben. We kijken naar de prachtige kleurschakeringen van de zonsondergang en ik benoem naar mijn man dat ik het idee heb dat er balans is in deze vakantie, waardoor ik ook echt aan mijn rust toe kom. Dat ik hem daar heel dankbaar voor ben. Mijn man benoemt ook dat hij merkt dat ik meer ontspannen ben. 

In die balans die ik op vakantie ervaar, mis ik nog wel de rust om te lezen. Wij hebben als gezin bijna elke dag een wandelroute gedaan. Dat betekent uren de natuur in, de vulkanen op, genieten van het uitzicht op de oceaan en wandelen door de bossen. Aan het eind van de middag komen we dan moe maar voldaan weer terug in ons huisje. Natuurlijk is dat mooi, maar ik mis de rust en concentratie om de Bijbelstudie die ik ingepakt heb daadwerkelijk te doen. Tijdens één van de wandelingen loop ik daarvan te balen. Ook tegen God. Totdat in mijn gedachten de volgende woorden komen: ‘Geniet nou maar, Mijn kind’.  

Ik realiseer me dat ik te gefocussed ben op mijn eigen idee van hoe ik God kan zoeken. Terwijl we dagenlang wandelen in de prachtige schepping. Vaak zonder andere mensen tegen te komen. Juist in die schoonheid en rust van de natuur kan ik mijn Schepper en Hemelse Vader ontmoeten. Ik laat het doen van de Bijbelstudie los, die kan ik na mijn vakantie thuis doen als de kinderen naar school gaan. Hier ontmoet ik de Vader in Zijn schepping. 

Eenmaal thuisgekomen wacht het werkende leven weer op ons. Gelukkig zijn de kinderen nog vrij van school en kunnen we langzaamaan toewerken naar een ritme. Ik bespreek met mijn man hoe fijn ik die balans vond tijdens de vakantie. En hij zegt dat hij het prima vindt om te koken en de kinderen naar bed te brengen als hij wel thuis is. En dat voelt heel fijn, omdat ik er zelf niet om hoef te vragen. Het lezen van die Bijbelstudie gaat er thuis dan zeker van komen. Zo kan ik toch iets van die vakantiebalans vasthouden, ook als ik straks meer ballen hoog te houden heb.  

Wendie

Ik ben Wendie, 36 jaar, getrouwd en mama van twee zoons (5 en 8 jaar). Ik ben dankbaar dat ik moeder mag zijn en vind het tegelijkertijd een grote uitdaging. Naast het moederschap werk ik en in mijn vrije tijd lees ik graag een goed boek, drink een kopje thee met een vriendin of ga ik op stap met mijn gezin.