-
08 aug 2016
-
Blogs, Moederschap
-
door Heidi Bikker
-
0 comment
Apetrots
Na mijn eerste echo met 11 weken, post ik apetrots de foto in de familie-app. “Goede fietshouding, dat wordt een wielrenner”, reageert mijn zwager. Mijn man en ik gaan nadenken. Waarschijnlijk zal ons kind geen wielrenner worden. Om onszelf nou sporthaters te noemen, dat klinkt wel ietwat drastisch. Maar sportieve genen hebben we niet, ergo ons kleintje ook niet.
Ik ben 24 weken verder, 35 weken zwanger. Met een dikke buik sta ik in de kerk te zingen. Het lijkt erop alsof onze baby een drumstel heeft aangeschaft en in mijn buik aan het mee drummen is. Mijn man is muzikaal en ik zeg hem: “Ons baby’tje lijkt vast op jou, hij is vast muzikaal!” Ik zie hem al voor me, met een lief, klein gitaartje.
Ruim 3 maanden later zit ik op ons bed met mijn zoontje Ezra. Hij is enorm nieuwsgierig en lijkt alles in zich op te nemen. Vol verwondering bekijkt hij het schilderij dat boven het bed hangt. “Ja, die heeft mama gemaakt”, zeg ik tegen hem. Zou hij ook creatief zijn? Het lijkt me fantastisch om samen met hem dingen te kunnen maken later.
Ik ben met mijn zus in een boekhandel. Mijn zoontje is 5 maanden oud. Ik sta voor het rek met babyboekjes en kan niet kiezen. “Hij vindt boekjes echt leuk”, vertel ik tegen mijn zus. Gekscherend zegt ze: “Hij wordt vast auteur!” We grinniken allebei.
Ik weet wel dat veel van deze verwachtingen vooral onzin zijn. Een baby die je flink wat trappen geeft tijdens je zwangerschap, geeft geen garanties voor een ‘mini-van Persie’. Zelf houd ik helemaal niet van voetbal. Na de zoveelste trap tegen mijn ribben dacht ik dan ook: “Ik hoop toch dat je geen voetballer wordt.” Als ik zou mogen kiezen, dan liever een creatief ventje. Of een muzikaal jongetje. Ik zie mezelf namelijk helemaal niet al joelend langs het voetbalveld staan.
Inmiddels is Ezra 6 maanden. Ik moet eerlijk zeggen dat ik alles wat hij doet absoluut geweldig vind. Een vol gepoepte luier? Trotse mama. Pakt hij een bal en gaat hij daarmee spelen? Trotse mama. Rolt hij om? Ik sta hem aan te moedigen. Eerlijk gezegd kan het me geen klap meer schelen wat hij later wil gaan doen en wat hij leuk gaat vinden. Of hij nou een muzikale wielrenner of een boeken schrijvende voetballer wordt. En zelfs al zou hij een creatieve inbreker worden, dan ben ik nog steeds zijn grootste fan!
Heidi Bikker | Moeder van een jongen en meisje | Getrouwd met Josia | Schrijver die graag leest | Gelooft met passie | Gevoelsmens | Natuurliefhebber| Taartjesfanaat