-
18 mrt 2020
-
Bemoediging
-
door Sanne Vels
-
0 comment
Corona zet mij stil
Corona, je zet ons stil! En de grote wereld waarin we leven, werken, haasten en vliegen wordt ineens even klein. Geen schoolrun, geen volle agenda, geen gejaag.
Back to basic. We vallen terug op ons huis, ons gezin, onze partner en hopelijk het netwerk van mensen om ons heen die kunnen bijspringen bij het opvangen van onze kinderen als dat nodig is. Want er zijn even geen scholen of opvangcentra waar kinderen met én zonder snotneuzen dagelijks weer welkom zijn. Er is even geen vrijheid om te gaan en te staan waar je wilt. En al helemaal geen vanzelfsprekende gezondheid.
Er is even niks vanzelfsprekend, als het dat al ooit was.
En dat is best overweldigend. Hoe houden we het leuk samen? Hoe maak ik keuzes waar ik wel of niet heen ga met mijn bezige buiten kinderen? Wat is wijsheid? Hoe ziet ons leven er de komende maanden uit?
Het zijn vragen die me bezighouden. En toch word ik stil en dankbaar. Want we hebben elkaar, we hebben de liefde, een dak boven ons hoofd en we hebben God. Hij ís onze vrede en Hij zegt:
‘Wees sterk en moedig, schrik niet en wees niet ontsteld, want de HEERE, uw God, is met u, overal waar u heen gaat’. Jozua 1:9
Daarom sta ik stil bij al die mensen die zorgen dat mensen kunnen zorgen. Bij de mensen die nóg even wat extra op hun bordje krijgen, terwijl ze eigenlijk al een veel te vol bordje hebben. Bij de ziekenhuizen die alle zeilen bij zetten en de verpleegkundigen die in de vuurlinie aan het werk zijn. Ik sta stil bij de leiders van het land die ons adviseren thuis te werken, maar zelf overuren draaien ín de Kamer. En al die andere mensen die voor ons onzichtbaar stinkend hun best doen dit land overeind te houden.
Die stilte voelt misschien vreemd in ons dichtbevolkte kikkerlandje. Maar in ons huis is het de komende weken alles behalve stil. Er worden autobanen aangelegd, huizen gemaakt en kussengevechten uitgevochten. De loopfietsen draaien overuren (zolang we nog naar buiten mogen) en er klinkt vaker dan we willen geruzie om niks. Chips eten we op momenten dat het anders niet mag en er wordt vooral ook heel veel zooi gemaakt.
Corona mag me overweldigen. Corona mag mij stilzetten. Maar corona laat ook mijn focus op Hem groter worden. Overal waar wij heengaan, gaat Hij mee. Dat geldt overigens ook als we thuisblijven. Gelukkig maar, want ik heb zo’n gevoel dat we dat ook nog heel veel gaan doen.
Sanne Vels | dorpsmeisje | rent achter drie ondernemende jongens aan | getrouwd met de leukste boer van de wereld | creatief | dromen | visie | thee | geniet van het op reis zijn met de Grote Vader | Leert elke dag van haar kroost