-
22 jul 2021
-
Blogs, Opvoeding, Puber
-
door Gezina van den Bos
-
0 comment
De boogschutter
Mijn zoon zit in groep 8. Groep 8! De afgelopen twaalf jaar zijn voorbijgevlogen. Joah’s eerste schooldag herinner ik me nog als de dag van gisteren. Nu gaat hij op kamp, heeft hij een eindmusical en dan naar het voortgezet onderwijs. Omdat ik maar één kind heb, probeer (lees: probeer) ik heel bewust alle momenten mee te maken.
Nu is mijn kind een pre-puber. Ik zie het in alles: zijn bouw, zijn lengte en zijn ineens zeer beperkte vocabulaire. Tegenwoordig moet ik het vaak doen met ‘hmm’, ‘pfff’ of ‘tsk’. Ook zijn kijk op de wereld en zijn vragen zijn veranderd. Mijn kind is onderweg naar volwassenheid. Gelukkig heeft hij ook zijn knuffelbuien en is mama nog steeds belangrijk, maar ik merk ook dat hij steeds meer zichzelf wordt. Als moeder is het mijn taak om hem te stimuleren in zijn weg naar zelfstandigheid en zelfontplooiing.
Mijn zoon zit in groep 8. Groep 8! Na de zomer is hij een echte brugpieper. Toen ik zelf naar de middelbare ging, leek de wereld een stuk minder gecompliceerd. Er waren nog geen mobieltjes, bellen deden we via de vaste lijn. En als ik bij een vriendin langs wilde gaan, dan deed ik dat. Tegenwoordig sturen jongeren een appje. Ook was internet nog niet beschikbaar voor het gewone volk en niemand had ooit van corona gehoord.
Toch zijn er ook overeenkomsten. Zoals de vragen die hij heeft: ‘Bij wie kom ik in de klas?’, ‘Vinden ze me wel leuk?’ en ‘Voel ik me wel op mijn gemak?’. En meer van die vragen die horen bij het puber-zijn. Daarnaast zijn er natuurlijk de gierende hormonen. Zoenen en meisjes zijn nu nog ‘bleegh’ en ‘bah’. Maar hoe is dat over een paar jaar? Misschien staat het eerste vriendinnetje dan al op de stoep. Er komt een moment dat ik niet meer de nummer 1-vrouw in zijn leven ben. Confronterend. Mensen zeggen weleens dat het loslaten van je kinderen al bij de geboorte begint. Het einde van de basisschooltijd is weer zo’n fase dat loslaten ineens heel concreet wordt.
Mijn man Jorn las laatst voor uit Spiegels van de ziel van Kahlil Gibran: ‘Jullie zijn de boog waarmee je kinderen als pijlen het leven in worden geschoten. De Boogschutter ziet het doel op het pad van oneindigheid en spant je met al Zijn kracht opdat je pijlen gezwind en ver vliegen. Laat het spannen door de Boogschutter je tot vreugde zijn, want evenals Hij de pijl liefheeft om zijn vlucht, zo heeft Hij ook de boog lief om zijn standvastigheid’.
Mijn zoon zit in groep 8. Groep 8! Ik ga nog maar even oefenen met in de roos schieten.
Gezina van den Bos (38) is getrouwd met Jorn (41). Samen hebben ze een zoon: Joah (11)Gezina is zangeres bij o.a. de Opwekkingsband en Op en Top Vrouw en heeft daarnaast een interieurbedrijf: Schuur15