De eerste schooldag emoties
Het is vandaag weer de eerste schooldag. Zwaaiende mama’s, snoetjes tegen het raam… Nu gaat het toch echt gebeuren, ze gaan naar school. Daar zit je dan, met een kopje thee of koffie op de bank. Wat voelt dat toch gek. Ben je nou blij door de vrijheid? Of bezorgd? Verdrietig een traantje pinkend dat de tijd toch zo snel gaat?
Enerzijds de ruimte en tijd die je nu ineens hebt, anderzijds toch ook een gevoel van zorg; zou het wel goed gaan? Snapt de juf wel echt wat mijn kind nodig heeft? Zal hij/zij wel vriendjes maken? Zal ik straks in de pauze gaan kijken hoe het gaat? Een dubbel gevoel, dat het meest sterk is als ze de eerste keer naar school gaan, maar ieder jaar na de zomervakantie weer terugkomt. Zeker als je kind naar een andere klas gaat, een nieuwe juf of meester krijgt, een andere school, of een jaar opnieuw doet.
En toch zijn die kleine rakkers tegen heel wat opgewassen. Stralen ze je straks (met een tikje vermoeide ogen) lachend tegemoet om vervolgens te vragen bij wie ze mogen spelen vanmiddag.
Is het dan raar dat jij je nu even gek voelt? Of dat je juist heel blij bent dat de scholen weer begonnen zijn? Nee helemaal niet!! Zo veel emoties op zo’n eerste dag, het is heel normaal. Je voelt ze haast in de lucht hangen rondom de schoolpleinen.
Terwijl jij met je kopje thee of koffie op de bank zit, bedenk dan dat er vele moeders zijn die vandaag -net als jij- hetzelfde voelen. Een mengeling van emoties die -na dat kopje thee of koffie en even wat Facebookberichtjes gecheckt te hebben- gewoon weer op zijn plekje vallen. In je hart. Want daar gebeurt het: de liefde voor je kind dat zoveel teweegbrengt.
Op dagen als vandaag voel je weer extra hoeveel je van je kind houdt. Met al je emoties van verdriet, angst, hoop en blijdschap.
Lange leve de Moederliefde :)
| Mamacoach | Verloskundige | Moeder van twee schatten | Getrouwd | Houdt van het leven | Houdt van God | www.mamacoachamersfoort.nl |