
-
16 jan 2021
-
Geloof, Relatie, Vrouw zijn
-
door Corine de Heer
-
3 comment
De naakte waarheid
Ik ben stevig, mollig, curvy, of hoe je het wilt noemen. Misschien lijkt het van buiten net alsof ik hier geen last van heb. Maar als je diep in mijn hart kijkt, zie je iets anders. Ik denk namelijk dat anderen minder van mij houden omdat ik dik ben. Dat mensen liever niet met mij op de foto gaan, of naar een feestje. Dit klinkt je misschien absurd in de oren, maar het is de naakte waarheid.
Naar de buitenwereld laat ik zien dat ik oké ben met hoe ik eruitzie. Mijn kinderen leer ik vol passie om niemand te beoordelen op uiterlijk. Dat iedereen mooi gemaakt is door onze hemelse Schepper. Maar ondertussen verberg ik mijn lijf toch liever als ik aan de rand van het zwembad zit of op het strand lig. Ik scroll gespannen door de foto’s van een vriendenuitje om te kijken of ik er niet al te onvoordelig opsta. Tegen mijn man maak ik cynische grapjes over mijn lijf en zeg ik ‘quasi grappend’ dat hij niet wist dat het zo zou worden toen hij verliefd op me werd. Mijn twee zwangerschappen hebben de nodige sporen achtergelaten.
Op een avond confronteert mijn man me met de woorden die ik over mezelf zeg. ‘Je doet me pijn als je zo over jezelf praat. Als jij jezelf zo omlaag haalt!’ Ik zie in zijn ogen dat hij het meent. Zijn woorden komen hard bij me binnen. Ik kwets niet alleen mijn man met zulke negatieve woorden over mezelf, maar ook mijn Maker. Op deze manier duw ik hun liefde van me af. Vind ik mezelf waardeloos, terwijl zij mij oneindig waardevol vinden. Ik besef me dat me openstellen voor liefde van hier en van Boven me kan helen.
Er was werk aan de winkel. Met hulp van een professional ben ik gaan kijken naar waar ik vandaan kom en waar in het leven ik pijn heb opgelopen. Kwetsende woorden die tegen me werden gezegd, een gevoel van onveiligheid en het meemaken van groot verlies op jonge leeftijd hebben hun sporen achtergelaten. Op mijn ziel, maar ook op mijn lijf. Ik heb mijn zwakke plekken leren kennen.
Nog steeds worstel ik hiermee, maar ik kan steeds beter met liefde naar mezelf kijken en liefde ontvangen. Met oneindig veel geduld vertelt mijn lieve man me elke dag hoe mooi ik ben. Na 14 jaar samen weet ik dat hij het meent. Stukje bij beetje word ik geheeld door mijn Hemelse Maker die me oneindig liefheeft, gewoon zoals ik ben. Psalm 139 is daarin voor mij het absolute bewijs daarvan.
Er kunnen dingen zijn die je weerhouden om je zelf als waardevolle vrouw en dochter te zien. Het was en is hard werken om onder ogen te zien waar die negatieve overtuigingen vandaan komen. Maar ik weet inmiddels uit ervaring dat dit proces je kan helpen weer in verbinding te komen met jezelf, God en je partner. De (naakte) waarheid boven tafel krijgen, is meer dan de moeite waard.
Deze column komt uit het #powerbook Maskers af, een boek vol eerlijke en echte verhalen van andere moeders én een stille tijd challenge. Het boek is geschreven met lucht en diepgang, biedt herkenning, bemoedigt en moedigt je aan om je maskers af te zetten en God toe te laten op de plekken die voor anderen verborgen zijn, maar wel invloed hebben op je leven.
Members krijgen naast een heleboel extra’s de #powerbooks twee keer per jaar gratis op de mat!
Meer info over het boek en het membership is te vinden in de webshop.

Corine is vrouw van Robert en moeder van Teun (6) en Pijke (2). Ze is docent in het voortgezet onderwijs. Blij wordt ze van Jezus, hond Bobbi, de lente, op reis gaan en schrijven. Dat laatste doet ze hier vooral over haar kinderen en alles wat daarmee te maken heeft.
Dank voor jullie eerlijke blogs altijd. Zo herkenbaar dit.
Veel liefs.
Wat een mooie blog, Corine! Herkenbaar… Maar we zijn waardevol en geliefd!
Liefs van je nicht.
Bedankt voor je lieve reactie, Mirjam! ❤️