
-
30 nov 2018
-
Gezin, Relatie
-
door Marieke Zielman
-
0 comment
De oranje wasmand
Sinds ik een gezinnetje ben samen met Albert Jan en Noortje, ben ik me meer bewust geworden van de tradities die ik had met het gezin waarin ik ben opgegroeid. Veel van deze herinneringen komen uit de decembermaand.
Ik genoot als kind echt van de decembermaand. Toen ik 7 jaar was, woonde één broer al op kamers en niet veel later volgden er nog twee. Zo vaak gebeurde het dan ook niet meer dat we met zijn allen thuis waren. 5 december was daarom dé avond waar ik het meest naar uit keek. De oranje wasmand speelde daarbij de hoofdrol.
Eerst werd er hard op het raam gebonkt. En als we dan met bonzend hart bij de voordeur aankwamen stond hij daar: onze jaren ‘70 oranje wasmand gevuld met cadeaus in plaats van vuile (of schone) onderbroeken. Even later werden er, als we ons stonden te vergapen boven de oranje wasmand, altijd nog wat kruidnoten door de achterdeur naar binnen gegooid.
Naast onze cadeautjes, zat er in die oranje wasmand altijd een nieuw gezelschapsspel verstopt. En als alle andere cadeautjes uitgepakt in de kamer stonden, was het vaste prik om met zijn allen en het nieuwe spel aan de eettafel te gaan zitten. Tijdens de uitleg aten we dan stilletjes onze gekregen chocoladeletter op (best slim van mijn ouders trouwens) om vervolgens urenlang samen dat spel te spelen, de competitie met elkaar aan te gaan maar vooral met elkaar te zijn.
Het was trouwens ook traditie om in februari nog een paar kruidnoten onder de verwarming te vinden. En als ik bij mijn ouders de oranje wasmand zie staan, denk ik nog altijd met een warm hart en een glimlach terug aan de Sinterklaasavonden. Elk jaar vroeg ik me weer af hoe die cadeaus toch in onze wasmand kwamen en welk spel we nu weer zouden kunnen gaan spelen.
Het is zo mooi om nu zelf de mogelijkheid te hebben om dit soort herinneringen te maken. We hebben echt al tradities rond onze verjaardagen gecreëerd. Maar ook is het vaste prik om op nieuwjaarsdag met een ander gezin samen te gourmetten. Echt even samen zijn, daar geniet ik van.
Het samenvoegen van de tradities van Albert Jan en mij was niet altijd gemakkelijk. Elk gezin heeft zijn eigen gewoonten en het belang hiervan erkennen is voor beiden soms lastig. Albert Jan is geboren en opgegroeid in Zuid-Afrika. Omdat het daar met kerst zomer is, begreep hij eerst niet waarom ik een kerstboom in huis wilde. Maar na een aantal donkere, Nederlandse winters begrijpt hij heel goed waarom het zo gezellig is om een boom met lampjes in huis te zetten. Nu genieten we samen van het optuigen ervan.
Eigenlijk maakt het mij niet uit welk feest we wel of niet vieren, of op welke manier. Ik hoop dat we als gezin eigen tradities creëren waarbij we met elkaar én met mensen om ons heen verbinden. Waar we met een warm hart en een glimlach op terugkijken. Tradities waaruit blijkt dat we dankbaar zijn voor wat we hebben en voor wie we zijn. Het is belangrijker hiervan uit te delen dan cadeautjes te krijgen.
Ik hoop dat Noortje ziet dat dat is waar het om gaat. Hopelijk kijkt ze daar later positief op terug. Voor de zekerheid zal ik zorgen dat we een mooie wasmand hebben.
Foto: Nietjuh, Pixabay

Mama van één dochter – Getrouwd met Albert Jan – Verpleegkundige – Gestructureerd – Verliefd op Zuid Afrika