De zegen van wasgoed
Het is woensdagochtend en ik zit aan de keukentafel met naast mij een grote berg was. Het huis is verder stil, iedereen is naar school. Ik pak een bak koffie, zet een fijne playlist aan en als vanzelf verdwalen mijn gedachten.
We hebben sinds twee weken een nieuwe wasmachine. De oude besloot uitgerekend na een weekje weg met familie dat zijn dienstjaren erop zaten. Op vrijdagmiddag. Kak!
Met wat bellen, vriendelijk kijken en direct bestellen, werd de volgende dag ons nieuwe gezinslid al bezorgd. Miele heet ze en er was(t) geen betere volgens de verkoper. Een smak geld, wat natuurlijk nooit uitkomt, maar vooruit. Voorlopig wordt er nog genoeg gewassen in ons mannenhuishouden.
Dat stomme geld.
De middelste was twee weken eerder op kamp met de middelbare school. Vierhonderd euro voor een weekje fun met klasgenoten.
De oudste had dringend nieuwe kleding nodig. Uitstel was echt niet meer mogelijk dus liepen we de eerste de beste winkel in om er drie kwartier later met drie spijkerbroeken, twee truien en een jas rijker (maar driehonderdvijftig euro armer) te vertrekken.
De middelste had nieuwe schoenen nodig. Laat hem nou geen makkelijke voeten hebben. Dat werden geen goedkope stappers kan ik je vertellen.
En alsof het niet genoeg is komt er een volgend kamp aan. De oudste volgt een sportopleiding en gaat een week wintersporten. Kosten: vijfhonderd euro. Túúrlijk, grom ik na het lezen van de brief.
Als kers op de taart gaat ook nog de ventilatie van ons huis stuk. Ik hoop maar dat die nog in de garantie zit.
De fijne playlist die ik had aangezet is inmiddels veranderd in een zielig refrein over kostbare feestdagen, verjaardagen, apparaten en kampen in de duurste maand van het jaar.
Ik zucht maar eens en vouw ondertussen verder de was op. De stapels worden hoger en hoger. Net als de stapel van mijn klachten over onkosten. Maar ineens zie ik het, de zegen die voor mij ligt. Opgestapeld in kleurige rijtjes. Spijkerbroeken van drie gezonde kinderen, gewassen en fris. En dat ene leuke truitje voor mezelf.
“Bianca, je hebt het goed,” zeggen ze tegen me. “Je kunt toch alles nog betalen? Ben je ooit iets tekort gekomen?”
Ineens schaam ik mij over dat ik klaag. Misschien deed ik het niet hardop, maar God hoorde het zeker wel. En Hij laat me zien hoe het echt zit. Hij laat mij zien wat ik eerst niet zag, als zegen door het wasgoed.
Dank u Heer!
Bianca is getrouwd met Jan en mama van drie jongens, waarvan twee tieners. Ze is enthousiast, een tikkeltje impulsief, een gevoelsmens en de creatieve kip achter Creakip. Bianca zet haar creatieve talenten in voor dit platform door het maken van sieraden, illustraties en af en toe een blog, met als doel je helpen herinneren aan Zijn Power!
Bianca wordt blij van zonlicht, muziek, gezelligheid, de schoonheid van de natuur en goede gesprekken. www.studiocreakip.nl
350 euro voor 3 broeken, twee truien en een jas?! Ben je zeker de verkeerde winkel in gelopen! ;)
Vrij normaal hoor! Je betaald zo €100 voor een jas. Dan gemiddeld €70 voor een broek en nog 2 truien. Goed gedaan zou ik zeggen!
Tja een tiener van bijna 18 hè dat is nog best lastig om ze zo goedkoop mogelijk én naar hun wens in de kleren te krijgen. Maar dat is niet het punt, ik deel dit alleen eerlijk omdat ik klaagde om niks, dat God mij liet zien dat het klagen was. Dat we zegeningen moeten tellen. Verder zonder enige bijbedoeling. Sorry als ik je hiermee een ander gevoel heb bezorgd, dat was zeker niet de bedoeling. Groetjes Bianca
Jeetje… wat n mooie eyeopener op deze 2 januari! Helaas herken ik me heel goed in de stapels was èn kosten met opgroeiende kinderen. Maar het zijn zegeningen! Bedankt!
Misschien leuk om wat mooie spreuken te verzamelen die we bij de wasmachine (of nog beter: bij de strijkplank :-) ) kunnen hangen zodat we steeds bemoedigd worden bij de was.
Veel was-en strijkplezier, maar vooral zegen voor het nieuwe jaar!
Grt je naamgenoot
Dank je wel! Het is best spannend om zoiets eerlijk te delen, want iedereen heeft een andere portemonnee en is anders qua wat we daarmee doen. Ik kreeg gewoon even op mijn kop van God en dat wilde ik delen ;-)
Tel je zegeningen.
Leuk idee, die poster!!
Bianca