-
13 okt 2020
-
Geloof, Gezin, Kleuter
-
door Vera Bijma
-
1 comment
Dinosaurussen in de hemel
Ik stop Daniël lekker in en geef hem een nachtzoen. Het is tijd om te gaan slapen. Maar zoals dat wel vaker gebeurt rond dit tijdstip, heeft hij nog een dringende vraag: ‘Mama, zijn er ook dino’s in de hemel?’
Zijn vraag verbaast me niet. De hemel houdt mijn 7-jarige zoon namelijk nogal bezig. Ik schat dat acht van de tien keer dat hij iets over God vraagt, het met de hemel te maken heeft. Niet zo gek ook. Want ik heb hem verteld dat er geen pijn of verdriet in de hemel bestaan en dat het er ontzettend fijn is. Tja, dan ga je je als kind natuurlijk wel afvragen wat er allemaal te zien en te beleven is op die bijzondere plek. Wat dat betreft had hij net zo goed kunnen vragen of er ook Lego is.
Maar goed, dinosaurussen dus. Nu meen ik te weten dat er in de Bijbel iets staat over een leeuw en een lam die vredig samen liggen in de hemel. Maar ik kan me niet herinneren er ooit iets over dino’s in te hebben gelezen. Ik vertel hem dan ook eerlijk dat ik het niet weet. ‘Misschien wel, misschien niet.’ Op mijn beurt vraag ik hem of hij graag zou willen dat die grote beesten uit de prehistorie in de hemel rondstampen. ‘Nee, dat hoeft niet, hoor,’ luidt zijn nuchtere antwoord. ‘Ik wilde het gewoon even weten.’
Even later sluip ik stilletjes zijn kamer uit. Ik pak de Bijbel van mijn nachtkastje en neem hem mee naar beneden. Want eerlijk gezegd ben ik nu ook wel benieuwd hoe het zit met die dinosaurussen. In Jesaja 11, vers 6 (Nieuwe Bijbelvertaling) lees ik:
Dan zal een wolf zich neerleggen naast een lam, een panter vlijt zich bij een bokje neer; kalf en leeuw zullen samen weiden en een kleine jongen zal ze hoeden.
Veel roofdieren met hun prooi dus. Maar een tyrannosaurus rex zie ik er niet direct bij staan. Wat natuurlijk niet wegneemt dat er best dinosaurussen in de hemel kunnen zijn. Want bij God is alles mogelijk. Ik kan het niet laten om ook even op internet te kijken. Want hoe zit het eigenlijk met deze prehistorische dieren en het christendom?
Ik lees dat sommige christenen denken dat dinosaurussen nog maar vrij recent zijn uitgestorven in plaats van miljoenen jaren geleden. En dat dinosaurussen zij aan zij met mensen hebben geleefd. God heeft immers mens en dier geschapen.
Eigenlijk heb ik er tot mijn zoontjes vraag nog niet eerder over nagedacht. Misschien leefden er inderdaad dino’s in of buiten de tuin van Eden. In Job 40 vanaf vers 15 staat een dier beschreven dat als nijlpaard wordt vertaald, maar volgens verschillende naslagwerken meer aan een draak of een dinosaurus doet denken. Dus ja, wie weet.
Ik blader nog wat in de Bijbel die ik naast mijn laptop had gelegd. Ineens valt mijn oog op de tekst in Lucas 12: 29-31.
Ook jullie moeten niet nadenken over wat je zult eten en wat je zult drinken, en jullie moeten je niet door zorgen laten kwellen. (…) Zoek liever Zijn koninkrijk, en die andere dingen zullen je erbij gegeven worden.
Als de Bijbel me al aanraadt om te stoppen met nadenken over deze zaken, wat zou ik me dan druk maken over dat dinovraagstuk? Ik doe de Bijbel weer dicht en sluit mijn pc af.
Ik maak een kop thee en nestel me op de bank tegen manlief aan. Dinosaurus, nijlpaard of ander groot beest: het is onbelangrijk. Samen met mijn zoon zijn en praten over het leven, met mijn man op de bank een goed gesprek voeren: dat zijn nog eens hemelse momenten.
Vera Bijma / Moeder van Daniël (7) / Gelukkig getrouwd / Vertaalster / Dol op schrijven / Dankbaar voor Gods liefdeen genade, mijn gezin, familie en vriendenen nog zoveel meer/ www.mamasleukste.home.blog
1 Reacties
Comments are closed.
Maar er zijn denk ik wel dino’s, hoor, anders is het toch zielig, als ze niet op de nieuwe hemel en aarde mogen.