
-
22 sep 2018
-
Bemoediging, Geloof
-
door Heidi Bikker
-
0 comment
Een kring van gebed
‘Geweldig’, zeg ik lachend tegen mijn man. Samen lopen we de trap af, naar het hokje met de foto’s. ‘Kijk jou dan,’ begint mijn man te grinniken. Hij wijst naar de foto van ons samen in het achtbaankarretje. Ook ik begin te lachen, erg charmant sta ik er niet op. ‘Waar gaan we nu heen?’ Ik open de plattegrond van het park op mijn telefoon. ‘De houten achtbaan?’ Al snel zetten we koers naar de desbetreffende rollercoaster. Ons zoontje is een dagje elders. Met de handen compleet vrij verplaatsen we ons als twee overenthousiaste pubers van attractie naar attractie.
Op het moment dat wij intens genieten van een dagje uit, speelt er zich in Oss een groot drama af. Een groep kinderen van een dagverblijf krijgen samen met hun begeleider een verschrikkelijk ongeluk. Vier kindjes overleven dit afschuwelijke ongeval niet. Een ander kindje en de begeleider zijn gewond geraakt. Pas in de auto naar huis lees ik het op de nieuwsapp op mijn telefoon. De eerder zo vrolijke sfeer slaat abrupt om als ik met tranen in mijn ogen het tragische nieuwsbericht voorlees aan mijn man.
De rest van de middag en avond blijft het nieuwsbericht door mijn hoofd spoken. In stilte bid ik meerdere keren voor de ouders die hun kinderen zijn verloren. Wat een onbeschrijfelijk leed. Hoe kom je dat ooit te boven? Zonder God kun je dat verdriet nooit dragen. Ik bid voor troost, kracht en liefde voor de ouders die hun kindjes die avond niet meer in kunnen stoppen. De berichten op social media zijn hartverwarmend, christelijke pagina’s roepen op tot gebed voor de nabestaanden. Medemensen laten weten dat ze meehuilen, meebidden en extra dankbaar zijn voor hun kroost dat ze in hun armen kunnen sluiten. Het is niet vanzelfsprekend dat we hebben wat we hebben.
Die avond gaan mijn gedachten naar de enorme contrasten in ons leven hier op aarde. Wanneer de één hoort dat ze zwanger is, verliest de ander op datzelfde moment zijn kind. Terwijl wij eten tot we buikpijn hebben, sterft er in Afrika een kind van de honger. Als mijn man en ik tijdens een wandeling op straat een gesprek voeren over God, worden er christenen vervolgd, onderdrukt en gemarteld. Onze levens verschillen zo enorm, van voordeur tot voordeur, van persoon tot persoon.
En toch, als ik dan aan het bidden ben, aan het praten ben met mijn Vader, gaan mijn gebeden toch vaak over dat wat míj raakt. Mijn gezondheid, mijn gezin, vrienden, familie, mijn leven, mijn issues.
Waar we vroeger als kind leerden bidden voor ‘de arme kindjes in Afrika’ of ‘de zieke mensen’, lijkt dat nu bijna vreemd als volwassenen. Het voelt te algemeen, te ver van je bed. Want voor wie bid je dan concreet?
Na het ongeval in Oss werd er massaal opgeroepen tot gebed. En hoe mooi is het dat daar ook massaal gehoor aan gegeven wordt! Een enorme kring van biddende mensen staat om de betrokkenen heen. Zo’n heftig ongeluk doet ons allemaal veel. Zeker ons moeders. Maar wie bidt er ondertussen voor ernstig zieke Jannie? Jannie, die alleen in haar appartement woont in een flat in Amsterdam. Die geen kinderen heeft, bij wie niemand op visite gaat, omdat ze niet altijd even vriendelijk is. Wie bidt er voor haar en voor haar hart?
Vanaf nu wil ik, als ik bid, verder gaan kijken dan mijn eigen sores. Verder zien dan de dingen die mij alleen raken. Ik wil bidden voor de Jannies van deze wereld. Voor de christen die ik niet ken, maar die opgesloten zit omdat we dezelfde Vader hebben. Ik wil bidden voor de moeder die haar laatste restje eten aan haar kindje geeft. Ik wil bidden voor de mensen die Hem nog niet kennen. Als een kind dat bidt: Lieve God, wilt U zorgen voor de zieke mensen, degenen die honger hebben en de mensen die U niet kennen. Troost de mensen die alleen zijn en hen die iemand moeten missen. Ik wil samen met mijn medegelovigen een kring van gebed vormen om onze medemensen heen. Zodat er voor iedereen gebeden wordt. Zodat niemand wordt overgeslagen.
Bidden jullie met me mee, mama’s?
Foto: Unsplash

Heidi Bikker | Moeder van een jongen en meisje | Getrouwd met Josia | Schrijver die graag leest | Gelooft met passie | Gevoelsmens | Natuurliefhebber| Taartjesfanaat