Energiebalans

Ik denk dat ik maar eens een boekje moet opendoen over mijzelf. Er zijn de laatste tijd best veel vrouwen die vragen: hoe doe jij dat toch allemaal? Zonder de vrouwen die dit vragen te kort te willen doen, ik vind de vraag verschrikkelijk. Het impliceert dat ik meer kan dan anderen. Dat ik beter ben. Hoewel ik in mijn vorige blog schreef dat ik mezelf niet zou typeren als nederig, vind ik mezelf beslist niet beter dan anderen. Deze maand staat bij PTTM in het teken van rust. Misschien is het goed dat ik toch eens eerlijk antwoord geef op die vraag in het verlangen dat er iemand is die er iets aan heeft.

Snakken naar chocola

Allereerst: ik kan het niet allemaal. Ik zit nu lekker in mijn vel en heb veel energie. Maar ik heb ook momenten dat ik chagrijnig ben, dat ik schreeuw tegen de kinderen. Dat ik snak naar chocolade. Nu! Dat ik met brandende ogen achter mijn laptop zit, omdat ik vind dat ik nodig weer eens iets moet publiceren op mijn website. Dat dus. En toen de jongste geboren werd, moest ik ruim een jaar lang vijf keer per nacht mijn bed uit. Terwijl ik jankend op m’n werk 30 ‘cc borstvoeding kolfde, wist ik van voren niet meer dat ik van achteren nog leefde.

Energiebalans

Iedereen krijgt denk ik dezelfde hoeveelheid energie van God. De een heeft het nodig om gebroken nachten op te vangen, de ander om een ziekte te dragen, weer een ander om zijn werk goed mogelijk te doen en een vierde krijgt energie om iets voor een ander te kunnen betekenen. Het is allemaal evenveel waard als we het biddend doen en steeds aan God vragen of we bezig zijn met Zijn plan. Dat laatste schiet er bij mij overigens ook best vaak bij in. Ook daar ben ik nu maar eerlijk in.

Hottub in de tuin

Dan ten tweede: ik vind het niet erg om goed voor mezelf te zorgen. Ik voel me niet (meer) schuldig als ik een dagje naar de sauna ga. Er staat een hottub in de tuin waarin ik regelmatig lig te blubberen met een vriendin. Ik regel oppas en ga uit eten met mijn man. Ik ga naar de sportschool (en zeg daar zelfs af en toe een vergadering voor af). Ik geef met een gerust hart geld uit aan leuke kleding. Omdat ik het waard ben? Ja. Maar ook omdat een ander het waard is dat ik uitgerust en energiek ben.

(Even tussendoor, ook dit doe ik niet perfect hoor. Ik koop soms bijvoorbeeld kleding omdat ik denk dat ik het echt nodig heb om me beter te voelen. Of ik eet om dezelfde reden teveel chocola.)

Fiets je op maandag langs mijn huis, dan denk je: zit ze nou alweer op haar vrije dag te netflixen of te lunchen in de stad? En kom je op zolder, dan ontdek je dat ik de was pas doe als alle schone onderbroeken echt op zijn.

Doe waarvoor je gemaakt bent

Dat brengt me op mijn laatste punt (mooi hè, ik zou zo dominee kunnen worden, een preek in drie punten): probeer te ontdekken waar je hart ligt en waar je ogen van gaan stralen. Besteed daar je tijd aan. Als je niet veel energie over hebt, doe het dan af en toe. Als je de ruimte en de tijd hebt, doe het dan vaker. In mijn geval betekent het dat ik schrijf voor Power to the Mama’s, op mijn eigen site en sociale media. Dat ik workshops geef, dat ik korte projecten doe waar ik al mijn creativiteit in kwijt kan en dat ik zing in de band van de kerk. Als ik dat doe, dan kost het me geen energie, maar kom ik stuiterend thuis.

Dat betekent dus ook dat ik keuzes maakt en dingen niet doe, of op een lager tempo doe (zie mijn wasvoorschrift van twee alinea’s eerder). Want, joehoe, je kan niet alles hè!?