Feest voor de grote Koning!
‘Waarom vieren we wel Koningsdag voor de koning en niet zo’n dag voor de koningin?’ Het is Koningsdag en met een rood-wit-blauw-oranje geknutselde muts staat mijn kleuter met een paar vragende ogen voor mijn neus. Hij is te klein om te begrijpen dat we jarenlang de traditie van Koninginnedag hebben gehad om de verjaardag van ons staatshoofd te vieren en nu dat een koning is geworden, we op zijn verjaardag flink uitpakken.
Maar op zich geeft dat nog geen antwoord op de vraag: waarom dan niet voor koningin Máxima ook een dag met oranje en allerlei festiviteiten? Een familielid met wat meer kennis van het koninklijk huis legt het me uit. Ik vertel aan mijn kleuter dat de koning het staatshoofd is en dat Maxima ‘enkel’ zijn vrouw is en dat we daarom alleen de verjaardag van de koning vieren. Mijn kleuter is tevreden met het antwoord en vraagt niet meer door, blijkbaar is het nu logisch voor hem.
Het gesprek is echter nog niet afgelopen. We praten nog even door, en ineens hebben we het over Koning Jezus. Vieren we daar ook op een speciale dag feest voor, wil mijn zoon weten. Hij wacht mijn antwoord niet eens af, maar vervolgt vol overtuiging:
‘We vieren feest voor Koning Jezus, elke keer als we bidden’.
Daar word ik wel even stil van. Wat een prachtig antwoord. Blijkbaar is dit voor hem vanzelfsprekend. Het zet me aan het nadenken over hoe ik met mijn gebed omga. Vaak genoeg bid ik niet met volle aandacht, laat staan dat ik me er bewust van ben dat ik met mijn gebed Jezus groot maak.
De woorden van mijn zoon zetten me aan het denken over mijn eigen gebedsleven: hoe bid ik eigenlijk, waarom bid ik en tot wie bid ik? Hoe zie ik Jezus eigenlijk? Hem als mijn Redder zien, voelt als vanzelfsprekend voor mij. Maar dat Hij ook mijn Koning wil zijn, daar ben ik me eerlijk gezegd minder bewust van. Wat een veelkleurigheid van onze God. Ik word aan het nadenken gezet over het koningschap. Een koning is iemand die regeert. Zo wil Koning Jezus regeren over mijn leven. Hij heeft mijn leven in Zijn handen.
Enerzijds geeft die gedachte rust. Dat betekent dat mijn leven in Zijn handen is en dat Hij in elke situatie aanwezig is. Tegelijkertijd realiseer ik me ook dat ik soms zelf graag op de troon zit en de touwtjes het liefst zelf in handen houd. Wordt mijn leven daar relaxter van? Nee, soms lijkt dat aan de buitenkant misschien zo, maar juist als ik Koning Jezus toe sta om te regeren in elke situatie van mijn leven, komt er rust en vrede, ook als het moeilijk is. Of wordt het juist feest bij mij vanbinnen, wanneer het een mooie vrolijke situatie is waarin ik ervaar dat Hij alle ruimte heeft om te regeren. Zo krijgt mijn gebed in dit licht ook een andere dimensie. Daarmee kan ik mijn Koning eren en Hem de ruimte geven om te regeren in mijn leven.
Ik wil graag leren van deze houding van mijn zoontje. Elke keer weer weet hij me te verrassen met zijn diepgaande vragen en verrassende inzichten. Ik moet denken aan Jezus die zegt dat we mogen geloven als een kind. Vandaag voel ik dat deze tekst helemaal op mij van toepassing is. Bidden is het vieren van het feest van Koning Jezus. Als reminder mag mijn zoon best vaker die oranje geknutselde feestmuts opzetten om me daaraan te helpen herinneren. Leve de Koning!
Meer blogs lezen? Dit is afgelopen week ook gepubliceerd:
