Foutjes maken is niet erg

Foutjes maken is niet erg.

Je wilt niet weten hoe vaak ik dit tegen mijn 8-jarige zoon heb gezegd. Maar het blijft een heikel punt. Hij raakt ontzettend gefrustreerd als hij een schrijf- of rekenfout in zijn huiswerk maakt.

Elk oudercontact met de juf komt het dan ook weer ter sprake: Daniël ligt goed in de groep, helpt flink opruimen in de klas (écht?), werkt nauwkeurig en snel, maarrrr… Yep, ik voel hem al aankomen: hij heeft moeite met foutjes maken.

Ik weet dat het belachelijk is, maar ik vraag me dan elke keer weer af of de juf denkt dat wij zoonlief thuis niet de ruimte geven om fouten te maken. Omdat het keer op keer zijn werkpunt is. Misschien denkt ze wel dat wij veeleisende ouders zijn? Wat we dus absoluut niet zijn. Sterker nog: vanuit ons christelijk geloof leren we Daniël juist dat je fouten mág maken. Dankzij Jezus’ offer mogen we elke keer weer met een schone lei beginnen. Maar het helpt allemaal niks. Hij blijft het lastig vinden. Hij heeft ongetwijfeld aanleg voor perfectionisme. Een aardje naar zijn mamaatje, vrees ik.

Vandaag was het weer zover. Op het moment dat hij kleeren op zijn huiswerkblad schrijft, beseft hij meteen dat hij het verkeerd heeft geschreven. Boos smijt hij zijn balpen op de grond. Hij wil niet meer verder werken. Ik probeer hem gerust te stellen dat het echt niet erg is om foutjes te maken. En besluit om Jezus erbij te halen als voorbeeld. ‘Wat zou Jezus doen?’ vraag ik hem met de beste bedoelingen. Zoonlief kijkt me nijdig aan en veegt bruusk met zijn hand over zijn blad. ‘Jezus zou gewoon met Zijn hand alles weer uitvegen’, antwoordt hij.

Oeps, die zag ik niet aankomen.

Ik probeer het nog eens: ‘Als Jezus ziet dat iemand een foutje maakt, wat zou Hij dan zeggen?’ Ik zie hem nadenken. Hij zegt niets, maar pakt zijn pen weer op. Ik zie hoe hij een streep door zijn foutje zet en er haakjes om plaatst. En vervolgens dapper verder werkt. Ik glimlach en geef hem zachtjes een kus op zijn hoofd. Hij heeft het begrepen: foutjes maken is niet erg. Wat ben ik trots op hem! En Jezus ongetwijfeld ook.