
-
14 apr 2020
-
Geloof, Moederschap
-
door Vera Bijma
-
0 comment
Geen punt
“Ik wil ook met pen schrijven!”, roept mijn zoontje enthousiast. We zitten samen aan de grote tafel in de woonkamer. Hij is met zijn schoolwerk bezig. Duizendmaal dank aan de juf, want ze heeft voor elke dag een takenlijstje opgestuurd, zodat mijn zoon precies weet wat er op het programma staat. Twee stoelen verderop zit ik aan dezelfde tafel in mijn notitieboekje te schrijven. Met pen.
Zoonlief is 6 jaar en leert dus schrijven. Dat gaat met vallen en opstaan. En met veel gum. Want hij maakt natuurlijk nog wel eens een foutje. Daarom moeten ze van de juf met potlood schrijven. Lijkt me logisch, anders wordt het maar een knoeiboel in de werkboeken. Ik herinner hem aan deze reden, maar hij is niet voor één gat te vangen. “Dan moet jij ook met potlood schrijven”, zegt hij stellig.
Nu kan ik hem er natuurlijk op wijzen dat ík geen schrijffoutjes meer maak. Maar dat lijkt me niet erg vriendelijk. Ik zou hem ook kunnen antwoorden dat het niet erg is als ik in mijn notitieboekje dingen doorstreep. Maar ik ken mijn zoon door en door. En weet dat hij zal tegenwerpen dat het dan ook niet erg is als híj eens iets in zijn werkboek doorstreept.
Moet ik dan ook maar met potlood schrijven? Om eerlijk te zijn, heb ik daar niet veel zin in. Dat schrijft helemaal niet lekker! Oeps. Ineens begrijp ik dat dit waarschijnlijk ook voor mijn zoon geldt. Die vindt het natuurlijk ook veel fijner om met pen te schrijven. Ik werp een blik op zijn werkboek en zie wat ik eigenlijk al wist: hij schrijft best netjes.
Weet je wat? Het kan me even niet schelen of de juf het wel of niet goed vindt. Onze kinderen moeten al zoveel inleveren in deze rare coronatijd. Ze mogen hun vriendjes en klasgenootjes niet zien. Kunnen niet naar de speeltuin. Oma en opa geen bezoekje brengen. Hun vertrouwde leventje is van de een op de andere dag overhoop gegooid. Dus wie ben ik om hem zo’n onbenullig pleziertje te ontzeggen?
Onwillekeurig denk ik ook aan wat Jezus zegt in Marcus 10:14 (Nieuwe Bijbelvertaling):
Laat de kinderen bij me komen, houd ze niet tegen, want het koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij.
Het heeft niet direct met schrijven te maken. En in de tijd waarin Jezus leefde bestond de keuze tussen een pen en een potlood nog niet. Maar toch. Jezus heeft aandacht voor de behoeften van kinderen. Ik denk dan ook niet dat Jezus er een punt van zou maken. Niet met potlood. En niet met pen.

Vera Bijma / Moeder van Daniël (7) / Gelukkig getrouwd / Vertaalster / Dol op schrijven / Dankbaar voor Gods liefdeen genade, mijn gezin, familie en vriendenen nog zoveel meer/ www.mamasleukste.home.blog