Genieten met een grote G
Ik leg mijn dochter na haar avondvoeding in de co-sleeper en kruip gezellig op het bed naast haar. Op de achtergrond speelt ‘Twinkle twinkle little star’. Mijn babymeisje van tien weken oud overlaadt me met lachjes en vertelt me met haar geklets hoe blij ze is. Mijn hart stroomt over van vreugde en dankbaarheid voor dit wonder van nieuw leven. Ik geniet van ons meisje en van de onbezorgde babytijd.
Hoe anders was de kraamtijd van onze drie andere kinderen. We moesten zien te dealen met koemelkallergie, reflux en hadden een prikkelbare baby. ‘Geniet van je kraamtijd’, stond er eens op een felicitatiekaartje. Hoe goed bedoeld ook, ik kreeg er jeuk van. Want wat wilde ik graag genieten, maar ik kon het niet. Het gehuil ging door merg en been, ik voelde me machteloos en dan waren er nog de zorgen op medisch vlak. Alles bij elkaar zorgde voor een donkere schaduw op de kraamtijd. Kleine genietmomentjes waren er wel, maar op een roze wolk heb ik nooit gezeten.
En nu zit ik er al tien weken op: hoog in de lucht. Ik voel me krachtiger dan ooit tevoren. Ik geniet met een grote G en dat heb ik te danken aan mijn grote God. Al voor mijn bestaan had Hij een plan met mijn leven en dat van mijn dochters.
Toen ik twaalf weken zwanger was, en me miserabel voelde van mijn zwangerschap en een corona-infectie, wees God me op de volgende tekst:
‘Wie met tranen zaaien, zullen met gejuich maaien’ (Psalm 126:5)
Wat een belofte! En ergens wist ik dat de belofte in de zomer in vervulling zou gaan, dan zou er worden gemaaid. Met tranen zaaide ik: de zwangerschap was mentaal en fysiek pittig. Ik heb wat afgejankt… Ik maakte me zorgen om de kraamtijd. Zou ik deze wel aan kunnen met alles wat ik daarbij bij de andere drie had meegemaakt? Daarnaast kampte ik met flinke slapeloosheid en bekkenklachten. Nee, het was niet gemakkelijk om me aan Gods belofte vast te houden. Straks had ik het verkeerd begrepen. Waren het niet mijn eigen gedachten? En was deze belofte wel voor míj?
Op de eerste dag van de zomer braken mijn vliezen. Tijdens de bevalling zong ik hardop en in gedachten het lied ‘Goedheid van God’. Een paar uur na middernacht werd ze geboren: onze prachtige dochter. Wat een bijzondere timing! Hoe had ik kunnen twijfelen aan Zijn belofte? Hier schaam ik me diep voor, soms is mijn geloof kleiner dan een mosterdzaadje. Ik zaaide met tranen, maar mag nu juichen met blijdschap en dankbaarheid, onze dochter is geboren. Wat een geschenk! Mijn grote God, de machtige Maker van mijn dochter, is altijd aan mijn zijde.
Ik mag volop genieten met een grote G. De G van een grote en geweldig goede God.
Meer blogs lezen? Dit is afgelopen week ook gepubliceerd:
Mama van vier dochters | Docent in het Mbo | Oog voor detail en georganiseerd | Houdt van zingen en een goed gesprek | Mét koffie en wat lekkers