-
16 jan 2023
-
Bemoediging, Gezondheid, Vrouw zijn
-
door Esther Houwink
-
0 comment
Genieten met een rolletje meer
De rem moet er echt weer even op. Er is weer het één en ander bijgekomen en daardoor voel ik me niet meer zo lekker in mijn lijf. Ik uit mijn ongenoegen over de extra kilo’s die ongemerkt zijn blijven plakken aan een paar bevriende familieleden tijdens de nieuwjaarsfamilieborrel. Ik heb niet eens zo gek gedaan, maar na negen maanden een streng dieet vanwege borstvoeding voor mijn dochter met allergieën, heb ik de afgelopen maanden naar hartenlust genoten van allerlei lekkers dat opeens wél weer mocht. ‘En kak, volgend weekend moet ik ook de bikini nog aan tijdens ons weekendje weg,’ zeg ik verongelijkt.
‘Ik heb anders wel een badpak voor je. Blauw met witte stippen. Kun je gerust lenen,’ zegt de één. ‘En anders heb ik er nog wel één. Een corrigerende,’ zegt de ander. ‘Ik ga deze week even heel streng op dieet en mijn bikinibroekje passen en als ’t me niet bevalt, dan app ik jullie,’ antwoord ik lachend.
’s Avonds sta ik in mijn groene bikini voor de spiegel in onze slaapkamer. Het spiegelbeeld bevalt me niet. Het broekje is echt gekrompen in de was, of mijn benen zijn dikker geworden en mijn buik wat te bol. De volgende ochtend sjees ik naar de Hema om te kijken of het bikinibroekje dat ik daar afgelopen zomer kocht nog in een maatje groter in de rekken hangt. Verhip, hij hangt er. Thuis pas ik hem en ja, deze zit echt beter. For the time being kan dit broekje best. Komende zomer zien we wel weer.
Als ik op vrijdag in de auto zit op weg naar ons vakantiehuisje valt mijn oog op een instapost van Sharon Numan van Voedzo. ‘Bij hoeveel kostbare genietmomenten was jij te druk met onzeker zijn over je uiterlijk?’
Die is raak. Ik zit me namelijk alweer druk te maken over de komende twee dagen in het zwembad. Kan die bikini wel of zitten er toch te veel kwabjes her en der? Is mijn lijf niet veel te wit? Ben ik geen plekje vergeten bij het ontharen van mijn benen, oksels en bikinilijn?
Terwijl ik de post op me in laat werken, realiseer ik me weer dat God heel anders naar mij kijkt. Hij heeft me gemaakt zoals ik ben. Hij kijkt niet naar rolletjes, melkflessen of panterprint. Hij ziet een vrouw die kostbaar is in Zijn ogen en geschapen is naar Zijn evenbeeld. Ik heb dankzij Zijn goedheid vier dochters mogen dragen. Hij glimlacht als ik geniet van hun aanwezigheid en als we samen lol hebben in het water of op de glijbaan. Ik neem me voor om in mijn achterhoofd te houden dat ik wil genieten van de tijd samen met mijn gezin en niet bij elke stap die ik zet onzeker wil zijn over mijn lijf. Dat doen mijn man en dochters tenslotte ook niet.
Met goed voor mijn lijf zorgen is niks mis, maar met een rolletje meer of minder van de wildwaterbaan afglijden ook niet. Gaat vast nog een tikkie sneller ook.
Mama van vier dochters | Docent in het Mbo | Oog voor detail en georganiseerd | Houdt van zingen en een goed gesprek | Mét koffie en wat lekkers