Groeien in rust 

Gezonder eten, meer bewegen, nu écht krachttraining, minder suiker, meer groente, minder schreeuwen tegen de kinderen, geduldiger zijn en minder op die vervelende én geliefde smartphone. Deze voornemens zijn vaak leuk bedacht, maar dan komt de uitvoering nog.   

Niet voor mij. Ik kies dit jaar voor groeien in Zijn rust. Vanuit die rust is er meer gezondheid dan ik zelf ooit bij elkaar kan voornemen. En Zijn gezondheid beperkt zich niet tot lichamelijke gezondheid, maar geldt voor lichaam, ziel en geest.  

In Zijn rust is alles wat we nodig hebben. Tegelijkertijd kunnen we in die rust onze verlangens voorleggen. Verlangens zoals gezonder eten, meer geduld en minder smartphone. 

Filippenzen 4 geeft alle handvatten om te groeien in rust. Lees, mediteer, proclameer op het Woord. We hoeven niet langer te strijden, maar mogen groeien in Zijn trouw en aanwezigheid. 

Wat ik daar lees, wordt mijn leidraad voor dit jaar: ‘Wees blij in de Here. Ik zeg het nog eens: verheug u in Hem!  Laat uw vriendelijkheid bij iedereen bekend zijn. De Here is dicht bij u.  Maak u nergens zorgen over, maar bid voor alles en vraag God wat u nodig hebt, dankbaar voor alles wat Hij doet.  Dan zult u de vrede van God ervaren, een vrede die ons menselijk besef te boven gaat en die de wacht houdt over uw hart en gedachten, omdat u in Christus Jezus bent. 

Broeders en zusters, richt daarom uw gedachten op alles wat waar, eervol, rechtvaardig, zuiver en mooi is en wat goed bekend staat, kortom alles wat deugdzaam en loffelijk is. Breng niet alleen in praktijk wat u van mij geleerd hebt, maar ook wat u van mij gehoord en gezien hebt, dan zal de God van de vrede met u zijn.’ 

Filippenzen 4:4-9, Het Boek  

Ik lees deze tekst regelmatig. En elke keer besef ik dat ik dat niet zelf kan. De lat ligt zo hoog. Ik kan het alleen vanuit een relatie met Hem, door continu te bidden en te vragen, bewust van Zijn aanwezigheid. Alleen dan kan ik hier stappen in maken.  

Hoe meer ik dit gedeelte lees, des te meer de woorden groei in mij teweegbrengen. Hoe meer ik God vraag, des te meer ik zie. Natuurlijk doe ik nog elke dag dingen die niet in deze tekst staan. En dat geeft niet.   

Ik zie het als wanneer ik mijn kind leer fietsen. Wanneer mijn kind valt, zeg ik niet: ‘Oh, wat slecht. Je zult het wel nooit leren. Geef die fiets maar aan mij, dit heeft geen zin.’  

Nee, ik zeg: ‘Blijven oefenen. Opstaan en doorgaan. Je kunt het, ik geloof in je.’ 

En dat zeg ik nu ook tegen mezelf. 

Foto: iStock