Het bijzondere gewoon: leven met bekkeninstabiliteit
Martine heeft ernstige bekkeninstabiliteit en kan daardoor eigenlijk alleen maar liggen. Vrij ingewikkeld als je drie kleine kinderen hebt. Ze kunnen dan ook niet vaak samen op pad. Maar als het gebeurt, dan genieten ze er allemaal volop van. En zo blijkt, voor kinderen is iets niet gauw vreemd.
Heerlijk vond ik de vakantie. De kinderen zijn meer thuis en daar kan ik echt van genieten. Naast dat het wel wat drukker is in huis, is het zo fijn om rustig op te starten en het hele spul niet allemaal om 8.30 u met jassen aan, schoenen aan en tassen klaar te hoeven hebben.
Onze oudste twee kids zijn 8 en 9. De jongste is net 4 geworden en haar wereld wordt letterlijk steeds groter. Voor een grotendeels liggende mama (door ernstige bekkeninstabiliteit ligt Martine 22u per dag, red.)kosten voor een ander gewone activiteiten meer energie. We proberen er in vakanties dan ook met z’n allen op uit te gaan. Zo ook nu. Na wat opties met de kids besproken te hebben was het unaniem: het Fries Natuur Museum! De jongste roept heel hard ‘JA!! MUUUSSSEEEUM’, maar heeft ondertussen geen idee waar ze heen gaat.
Daar gaan we dan: Kinderen? Check.Rolstoel? Check.Kussentjes? Check.Fles met water? Check.Medicatie?Check.Ik kan niet vaak mee met een uitje en de kids genieten er daarom al van om samen in de auto te zitten. Ik wurm me op de voorstoel en zet de stoel helemaal achterover.
Even later word ik geïnstalleerd in de met medicatie en een fles water bepakte rolstoel. De kussentjes in mijn rug worden goed gezet en we gaan het museum binnen. De kinderen kijken vol bewondering om zich heen. Aan de kleinsten is ook gedacht. Onze jongste mag in een bak op lage hoogte (nep-)wormpjes vangen en ik mag haar helpen. Of beter gezegd ik kán haar helpen. Veel dingen zijn gewoonweg niet zo geschikt voor liggende mama’s. Maar dit doen we samen. Dat wormpjes vangen eigenlijk nooit mijn hobby is geweest, komt pas veel later in me op. Het glunderende koppie van mijn jongste sprak boekdelen. En mijn glimlach van oor tot oor ook.
Twee uur lang vermaken de kinderen zich met de heerlijke bezigheden van dit museum. In de hal wacht de jongste bij mij op schoot totdat papa de jassen heeft gepakt. Er komen steeds meer gezinnen binnen en menig blik wordt op mij geworpen, zowel door volwassenen als kinderen. Starende blikken van kinderen volgen mij terwijl ze met hun ouders verder naar voren lopen in de rij. Te midden van die drukte zegt dochterlief ineens; ’Mama, waarom kijken alle kindjes zo naar jou?’. Het antwoord is voor haar namelijk geen vraag. Ze weet niet beter. Het deed mij wederom beseffen hoe gewoon bijzonder is en het bijzondere gewoon.
Mama van 5, waarvan Jezus voor 2 zorgt, chronische bekkeninstabiliteit, (on-)beperkt creatief, houdt Jezus, van de natuur, verse thee mét chocola en een goed boek.
Dag Martine,
Wat heftig voor jou, je man en kinderen.
Ik heb ook bekkeninstabiliteit gehad. Wellicht heb je al van alles geprobeerd, toch wil ik je dit niet onthouden. Ik ben ervan afgekomen door Amantvrouw in Den Bilt. Het is aan jou wat je ermee doet, dit komt uit een goede bedoeling en wil jou absoluut niets opleggen. Ik wens jullie heel veel sterkte toe en Gods zegen met Zijn liefde.
Lieve groet Gea
Oef wat een heftig verhaal!
Wanneer is het ontstaan?
Ik ben 11 weken zwanger van een tweeling en heb last van bekkenpijn. Ik red het niet meer op m’n werk. Fysio afspraak is gemaakt.
Ik hoop dat het alleen in mn zwangerschap is, dat is te overzien (ookal is het nog bijna 30 weken)
Je verhaal laat me zo zien dat ik niet te ver wil gaan.
Hoi Riemke, allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! Wat naar dat je ook al last van je bekken hebt. Het is goed te weten dat bij het merendeel van de vrouwen de klachten verdwijnen na de bevalling, maar het is zeker verstandig om nu goed te luisteren naar wat je lichaam aangeeft. Ik hoop dat je nog een goede zwangerschap hebt en je klachten beperkt blijven.
Lieve Martine, regelmatig denk ik aan je met gemengde gevoelens, de moed die in je is, de kracht die je uitstraalt, je getuigenis en je kijk naar je mogelijkheden. Ondanks je beperkingen, wat ik zo verdrietig voor je vind, ben je een stralende parel aan wie ik veel denk gezegende vrouw. Natuurlijk besef ik maar al te goed het stille verdriet maar JIJ leeft met Hem en tot eer van Hem. Ben zo dankbaar je ontmoet te hebben in Jordanië mooi kameeltje ❤️. Wees gezegend.
Lieve Janke, wat ben je toch weer lief. Het is precies zoals je zegt, naast de beperkingen en pijn is het leven ook nog zo mooi. Ik denk ook nog met mooie en waardevolle herinneringen aan Jordanie terug!
Lieve Martine,
Veelzijdige vrouw! Ooit aan gedacht blogger te worden? Volgens mij kunnen veel mensen leren en genieten van jou moed, positiviteit, blik op God en doorzettingsvermogen!
Wiis mei dy! ❤
Dikke tùt