Hoe ik als jonge moeder gek word van alle tegenstrijdige adviezen 

‘Je mag haar best wat water geven, dat helpt,’ zegt de jeugdverpleegkundige van het consultatiebureau aan de telefoon. Ik heb haar gebeld omdat onze dochter van acht maanden oud moeite heeft met het verwerken van vast voedsel: ze raakt er telkens geobstipeerd van. Omdat ik er onderhand een beetje moe van word dat het probleem pas verholpen is als ik terugga naar volledig borstvoeding geven, heb ik besloten dat het tijd is om hulp in te schakelen.  

Ons meisje groeit gelukkig nog goed op moedermelk, maar de jeugdverpleegkundige is het met mij eens dat het inderdaad tijd is om dochterlief ook aan wat vaster voedsel te krijgen. Water geven zou wat haar betreft een deel van de oplossing kunnen zijn. In een Facebookgroep waar ik lid van ben raden lactatiekundigen het geven van water juist af, want een maagje dat gevuld is met water heeft geen ruimte meer voor voedzame melk. Bovendien zou het geven van water niet goed zijn voor de melkproductie.  

Dit voorbeeld is tekenend voor alle tegenstrijdige adviezen die ik als moeder van een baby’tje krijg. De ene verpleegkundige zegt dat mijn dochter qua voedingswaarden niet meer genoeg heeft aan melk, de andere zegt dat melk tot het eerste levensjaar voldoende is, maar dat de introductie van vast voedsel belangrijk is voor vaardigheden als leren kauwen en leren praten. De huisarts adviseert een laxerend middeltje, andere ‘online moeders’ raden dat af. De één zweert bij het aanbieden van vast voedsel in grotere stukken, de ander vindt dat je alles moet pureren. Wat er dan met mij gebeurt? Van al die tegenstrijdige meningen, adviezen en richtlijnen obstipeer ik.

Ik loop vast.  

Deze week realiseerde ik me dat ik uit dat hele palet met verschillende adviezen datgene mag doen wat bij mij past. Ik ken mijn dochter beter dan onze jeugdverpleegkundige, beter dan de lactatiekundigen die online hun wijsheid verspreiden en beter dan mijn familieleden en vrienden met hun goedbedoelde adviezen. Ik ben haar moeder en ik weet inmiddels wel hoe ik met haar om wil gaan en wat ik belangrijk voor haar vind. Daarom maakten mijn man en ik een afspraak met een kinderdiëtist die ook lactatiekundige is. Niet omdat dat per se het beste is, maar omdat wij ons er prettig bij voelen en omdat wij verwachten dat de visie van deze diëtist goed bij ons aansluit. En inderdaad, na een prettig consult kunnen wij verder met de introductie van vast voedsel op een manier die bij ons en onze dochter past. Dat luchtte op: ik hoef even niks meer met al die andere adviezen en meningen, maar kan mijn eigen route volgen. 

God kent onze dochter nog beter dan dat ik haar ken. Later die dag zing ik een bekend christelijk kinderliedje voor haar: ‘God kent jou vanaf het begin…’. En ineens realiseer ik me dat ik dit liedje vandaag ook voor mijzelf mag zingen. Omdat God mij kent als geen ander. Hij ziet mijn intense liefde voor mijn dochter en mijn onzekerheid over haar (op)voeding. Hij weet hoe hard ik mijn best doe. En Hij zegt vandaag tegen mij: ‘Ik ken jou vanaf het begin, helemaal van buiten- en van binnenin. En bij Mij ben je vrij om helemaal jezelf te zijn.’ Hoe fijn is dat! Misschien zouden andere moeders dit ‘probleem’ op een andere manier aanpakken dan ik. Maar er zijn meer wegen die naar Rome leiden. Wij doen het nu op deze manier. En dat is goed. Dat glaasje water uit de kraan komt nog wel. Gerustgesteld en vol vertrouwen leg ik mijn dochter aan mijn borst.  

Meer blogs lezen? Dit is afgelopen week ook gepubliceerd: 

An Oniem

Hi! Ik ben An. An Oniem. Je raadt het al, ik ben niet een bepaalde persoon. Ik vertegenwoordig alle moeders die hun eerlijke, kwetsbare verhaal willen delen maar om persoonlijke redenen niet met naam en foto in beeld willen. Kwetsbaarheid is goed, maar kent ook zijn grenzen. Ik bescherm die grenzen. 

Omdat Power to the Mama’s erin gelooft dat het delen van de kwetsbaarste verhalen toch helpend en helend kan zijn, ben ik in het leven geroepen. Ik deel in alle anonimiteit en meer dan integer het verhaal dat ook gehoord mag worden. Heb je zelf zo’n verhaal dat je wilt door mij wilt laten delen? Mail dan naar an@powertothemamas.nl (Je mail wordt alleen gelezen door Daniëlle Koudijs)