Ik ben een mama-marketeer (deel 2)

In mijn vorig blog onthulde ik dat ik een mama-marketeer ben. Ik zie mijn kind als een ‘love-brand’ *. Toen ik me daar van bewust werd, bleek het vrij eenvoudig om mezelf keer op keer te ontmaskeren. De klasindeling voor het nieuwe schooljaar… Wie nodig je wel en niet uit op een kinderfeestje… Wat geef je juf als afscheidscadeautje… Scouting of toch gymnastiek… Hoewel ik in mijn afwegingen een heleboel meeneem, is er altijd een klein stemmetje dat zegt ‘zo lijkt ze extra schattig’ of ‘dat is echt niet populair’.

Langzamerhand ontstond er een alternatief. Het woord LOVE speelde daarin een belangrijke rol. Liefde. De meest zelfopofferende liefde die ik ken is die van Jezus. Jezus liet zich in zijn leven nooit leiden door wat andere mensen wel niet zouden denken. Of het hem beter deed afsteken bij de farizeeërs. Of hij vrienden zou maken. Sterker nog, hij zei vaak dat het volgen van hem zou zorgen tweespalt en verdrukking.

Het alternatief voor de mama-marketeer ligt behoorlijk voor de hand: denk niet na over concurrentie. Vervang dit door wat het meest tot eer van God zou zijn. Je houdt dan het volgende model over:

1. Wat maakt het product bijzonder?
   → Welke gaven en talenten kreeg jouw kind?
2. Op welke behoefte van mijn doelgroep speel ik in?  
   → Welke anderen zijn er in de omgeving van jouw kind en waarmee zijn zij geholpen?
3. Hoe zorg ik ervoor dat mijn product afsteekt bij dat van de concurrent?
   → Hoe kan jij je kind leren om God daarmee te eren?

Petrus zijn instructies
Petrus instrueerde zijn volgelingen eigenlijk ook al volgens bovenstaand model:

“Laat ieder van u de gave die hij van God gekregen heeft, gebruiken om anderen daarmee te helpen. Zoals het goede beheerders van Gods veelsoortige gaven betaamt. […] Zo doet u alles tot eer van God.” 1 Petrus 4:10 en 11

Daniëlle schrijft eind deze week een blog dat erg goed inhaakt op deze: karakters van ouders en kinderen. Maar ook karaktervorming. Waarom doen we wat we doen? En is een karakter nog te veranderen?

* Een mama-marketeer ziet haar kind als een love-brand. Een ‘love-brand’ levert drie dingen op: je bent sneller geneigd om een product opnieuw te kopen, er wordt positief over het product gepraat en als het product tóch negatief in het nieuws komt, ben je geneigd om dit nieuws af te doen als niet belangrijk. Een love-brand kan tegen een stootje. Tja. Welke moeder wil dit nu niet voor haar kind? Alle kinderen uit de klas willen regelmatig met je kind spelen, er wordt positief over je kind gesproken en als er tóch over je kind geroddeld wordt dan zegt dat wat over de roddelaar, niet over je kind. Het imago van je kind kan tegen een stootje. Lijkt niets mis mee.