Moeders met modderpoten

“Whaaaaaa ik kom er aan! Aan de kant!” Bats!

Mijn eerste poging tot jongensmoeder zijn deze zomer leidt meteen tot een laars vol met modderwater. Met een lachsalvo van m’n zoon tot gevolg. Want natuurlijk is het mijn laars die vol met water komt.

De nieuwe campagne van SIRE moedigt Nederland aan om jongens meer te laten rauwdouwen. Stoeien. Vechten. Ik weet niet hoe het met jullie is, moeders, maar die van mij hebben niet zoveel aanmoediging nodig. Ze slaan elkaar bij de eerste zonnestralen de hersens in en blijven met moddergooien totdat de zon ondergaat.

“Mag ik ook met m’n shirt in de modder liggen?” M’n dochter grijpt mijn opmerking dat ze best vies mag worden met beide handen aan.

Ik daarentegen ben een ander verhaal. Ik heb het niet zo op zwarte nagels. Dooie beesten. Geschreeuw. Begrijp me niet verkeerd, ik ben ontzettend tolerant, verdraagzaam en er mag heel veel bij ons thuis. Als ik maar niet mee hoef te doen. Als ze prutsen met water en zand, zit ik het liefst op een bankje. Te kijken. Dat past helemaal bij m’n opvoedfilosofie. Zelf doen, eerst proberen, daar word je groot en sterk van. Maar het komt me soms ook verhipt goed uit.

Ik ben de eerste die de campagne van SIRE omarmt. Ja, jongens mogen jongensdingen doen. En ja ook meisjes mogen rauwdouwen. En ja jongens moeten ook leren dat er grenzen zijn. Maar we zijn in onze ophef over de campagne een groep vergeten. Moeders.

Echt, we hoeven niet bij elke buitenactiviteit met modderpoten thuis te komen. Maar een beetje meer enthousiasme bij een dooie muis kan er best vanaf. En we hoeven niet altijd te zuchten als we de wasmachine volproppen met kleding vol blubber. Een beetje minder angst als onze jongens – en meiden – in de hoogste boom zitten kan best. Het lijkt alleen maar eng omdat het pas mis gaat als we het zelf proberen.

Bovendien, meedoen met rauwdouwen heeft ook voor moeders best wat voordelen.

1. Het stimuleert je creativiteit. En oh wat kunnen we die goed gebruiken nu ons leven bestaat uit a-koetsjie-koetsjie, poepluiers en het smeren van broodjes pindakaas.

2. Je maakt volwassenherinneringen. Door te kijken naar je kids gebruik je alleen je ogen. Door mee te doen gebruik je al je zintuigen. Het is dan veel gemakkelijker om te onthouden wat je -samen – deed.

3. Je doet een extra weerstand op. Heel handig met al die crèche-snottebellen.

4. Je leert relativeren. Ach zo vies is het thuis nog niet. Je kunt net zo goed even in de zon gaan zitten.

5. Scrubben is niet meer nodig. Zelfs je billen zijn zo zacht als een perzik na een uurtje zandbak.

6. En… Last but not least: als je zwart ziet van de modder dan móet je gewoon even douchen. Hè vervelend een momentje voor jezelf ;-).

Fijne zomer, ik ga m’n sokken even wassen!

Benieuwd naar de SIRE campagne over jongens weer meer jongen laten zijn? Je vindt hier meer info.