Krachtiger dan ooit

Terwijl ik de ene videocall na de andere voer voor mijn werk, mijn meiden voorzie van instructie en feedback bij het thuisonderwijs en de torenhoge berg was aanschouw, slaak ik een diepe zucht. Mijn lijf protesteert. De laatste behandeling door de fysiotherapeut is al veel te lang geleden en dat merk ik. Het jongleren met al die ballen en het daarmee gepaard gaande slaaptekort zijn in mijn spieren gaan zitten. Ik voel me behoorlijk krachteloos. Hoe overleef ik deze chaos zonder om te vallen?

Tijdens een momentje op mijn telefoon valt plots mijn oog op de dagtekst uit 2 Timoteüs 2:1:

“Mijn kind, wees sterk door de genade van Christus Jezus.”

Het is een voltreffer. Een schot in de roos.

Ik ben op dit moment niet de sterkste schakel. Ik functioneer verre van op mijn best of zoals ik zou willen. Maar hier lees ik dat ik niet sterk hoef te zijn in eigen kracht. Ik mag sterk zijn door de genade van Jezus Christus. Enkel en alleen door Zijn genade.

Zijn genade die ik deze dagen mag vieren en gedenken. Die genade die, als ik niet oplet, zomaar wordt overschaduwd door corona en al het leed dat daarbij komt kijken. Zijn genade die al mijn fouten en tekortkomingen wegwast en mij een ongekende hoop geeft op een eeuwige toekomst met Hem. Overvloedige genade die mij dag aan dag draagt. Overstelpende genade die mij hoopvolle kracht geeft op de momenten dat ik het bijltje er het liefst bij neer wil gooien.

Ik denk even terug aan de pijntjes in mijn nek en rug. Ze verbleken in het licht van Zijn gedragen pijn voor mij. Mijn pijn en struggles zijn een stofje aan de weegschaal vergeleken met de pijn die Hij voor mij droeg. Zijn rug die bont en blauw werd geslagen met een afschrikwekkende zweep. Zijn hoofd tot bloedens toe gepijnigd met een doornenkroon. De ruwe spijkers die in Zijn handen en voeten werden genageld aan het kruis. De weerzinwekkende hoon en spot die Hij ontving van de toeschouwers en de Godverlatenheid op het zwartste middaguur.

Dank U Jezus, dat U dit deed voor mij.

Duizendmaal dank voor Uw kruisdood, waardoor Uw genade voor mij nooit stopt met stromen. Dank U wel dat U leeft en de levende hoop bent voor een wereld in nood. Een wereld die wordt verscheurd door angst en verdriet. Uw bloed dat vloeide is genoeg voor mij en krachtig. Misschien wel krachtiger dan ooit.

Ik richt me op, strek mijn stramme spieren en steek mijn handen uit. Want ik kan alleen maar zingen en bidden dat iedereen zal ontdekken: “Jesus Christ, my Living Hope!”