-
15 dec 2017
-
Bemoediging
-
door Jolien de Goeij
-
0 comment
Lief en leed
7:50 en nog in bed. Ik ben al wakker maar blijf nog even muisstil liggen. Zaterdag, mijn uitslaapochtend. Ongeveer een jaar nu, slapen we om de beurt een weekenddag uit. Wat een goed idee van ons. Beneden hoor ik mijn zoon huilen. Ik lig zo lekker en heb ineens heel veel vertrouwen in de troostende armen van mijn man.
Mijn gedachten gaan terug naar deze week. Een emotionele week. Iemand die ik al jaren ken werd in een coma aangetroffen. Papa van drie kinderen en getrouwd met een prachtvrouw. Mijn hart doet pijn. Voor zijn vrouw. Voor zijn kinderen en voor hem. We huilen en bidden. Gek genoeg verbindt leed. In de kerkapp passeren de liefste appjes.
Mijn hart is deze week extra gevuld met liefde en passie. Voor hem, voor mijn gezin, voor vrienden en kennissen. Deze week was ook de week van waterpokken bij mijn zoon. Een vriendin die haar oom verloor. Een andere vriendin die ieder moment kan bevallen. Een zwanger zusje. Sinterklaas en o ja, de kapper.
Ditmaal hoor ik mijn dochter huilen. Het wordt nu toch wel tijd dat ik de dag ga beginnen. Dankbaar sta ik op, me bewust van de tegenstrijdigheid die het leven soms is; lief en leed naast elkaar. Maar vooral mét elkaar.
“Al sprak ik de talen van alle mensen
en die van de engelen – had ik de liefde niet, ik zou niet meer zijn
dan een dreunende gong
of een schelle cimbaal. “
1 Korintiers 13:1
| Kindertherapeut | Worship liefhebber | Levensgenieter | Houdt van kinderen en van mensen | www.joliendegoeij.nl |