
-
09 sep 2019
-
Geloof
-
door Corine de Heer
-
3 comment
Mijn of Zijn koninkrijk?
‘Kies jij ervoor om in het koninkrijk van God te werken?’ Deze vraag maakt me altijd wat geïrriteerd. ‘We kunnen niet allemaal onze baan opzeggen en evangelist of zendeling worden,’ is mijn standaard antwoord. Je hoort het, de integratie van Zijn koninkrijk in het mijne verloopt niet altijd soepel.
Afgelopen vakantie luisterde ik een serie podcasts over ‘kinderen van het koninkrijk’ (Eerstdit.nl, aanrader!). Tijdens het luisteren zet ik de schoenen recht, leg de kussens voor de zoveelste keer op de bank en veeg limonadevlekken van de vloer. Ik hecht namelijk nogal veel waarde aan mijn schoon en opgeruimd koninkrijk. Dat kost veel tijd en energie, dat hoef ik jullie niet te vertellen. Al poetsend vraag ik mezelf af:
Ben ik nu eigenlijk bezig met Gods koninkrijk? Of eigenlijk alleen maar met het mijne? Is werk in Gods koninkrijk ver van m’n bed, in Afrika? Of komt Zijn koninkrijk pas straks, in de toekomst?
Zo ‘suddert’ dit onderwerp een beetje door mijn hoofd en door mijn gebed. Ik denk terug aan mijn docent op het voortgezet onderwijs. Zij sloot elk gebed af met de laatste woorden van de Nederlandse Geloofsbelijdenis:
‘Daarom verwachten wij die grote dag met een groot verlangen, om ten volle te genieten van de beloften van God’.
Wat een heerlijk en prachtig uitzicht op de toekomst! Maar dan lees ik Romeinen 14 vers 17 waar staat dat waar gerechtigheid, vreugde en vrede verspreid wordt, het koninkrijk van God is. Nu al een beetje hier dus.
En dan beloof ik God op zoek te gaan naar stukjes van Zijn koninkrijk. Een ‘met vallen en opstaan belofte’. Want dat is goed bij God. Ik switch namelijk nogal eens van koninkrijk. Maar terug naar het Zijne kan altijd weer opnieuw.
Twee paar vieze handen en voeten komen de achterdeur binnen stormen. Kleefhanden plakken op de ramen van mijn koninkrijk. Maar in hun gezichtjes zie ik Zijn koninkrijk. Daarna stukjes van Zijn koninkrijk in de bloemen in de tuin. En in een kaartje van een lieve vriendin. Allemaal stukjes van Zijn koninkrijk, verweven met het mijne. En ik? Ik mag meehelpen met het verspreiden van vreugde, gerechtigheid en vrede. En dat kan gewoon in m’n eigen tuin.

Corine is vrouw van Robert en moeder van Teun (6) en Pijke (2). Ze is docent in het voortgezet onderwijs. Blij wordt ze van Jezus, hond Bobbi, de lente, op reis gaan en schrijven. Dat laatste doet ze hier vooral over haar kinderen en alles wat daarmee te maken heeft.
3 Reacties
Comments are closed.
Mooi!
Dank voor het delen van dit inzicht!
Geweldig