-
22 dec 2020
-
Geloof, Moederschap, Zwanger
-
door Esther Houwink
-
10 comment
Net als Maria
‘Ben je thuis?,’ app ik een hoogzwangere vriendin van me op een doodgewone maandagmiddag. ‘Ja hoor, ik ben er wel,’ reageert ze. Ik tik snel terug: ‘Oké, dan kom ik zo naar je toe.’
Binnen een half uur na het onverwachte nieuws dat wij kregen, sta ik bij haar op de stoep. Ze loopt snel op me af, want ze heeft wel in de gaten dat ik niet langs kom om een pakje boter te lenen of een bakje koffie te scoren. Ze kijkt me aan met een vragende blik.
‘Ik ben zwanger,’ stamel ik.
‘Wát?,’ reageert ze en haar ogen kijken me ongelovig aan.
‘Ja, echt,’ zeg ik. ‘Wij begrijpen ook niet zo goed hoe het kan, maar op de test staan écht twee blauwe streepjes.’
Ze reageert kordaat. ‘Ga zitten, ik haal thee voor je.’
Terwijl ik nip van de hete thee onder de overdekte veranda vertel ik haar wat dit nieuws met me doet. Het is nogal een bijzondere wending van ons leven met drie opgroeiende basisschoolmeiden, waarvan één bijna-puber. Ik voel me opeens een beetje zoals Maria op de thee bij haar hoogzwangere nicht Elisabeth. Maria die zomaar vanuit het niets werd bezocht door de engel Gabriel.
Gabriel zei: ‘Je hoeft niet bang te zijn, Maria. Want God wil goed voor jou zijn. Je zal in verwachting raken en een zoon krijgen. Je moet Hem Jezus noemen. Hij zal een belangrijk mens zijn en Hij zal ‘Zoon van de Allerhoogste God’ worden genoemd. De Heer God zal Hem koning van Israël maken, net als zijn voorvader David. Hij zal voor eeuwig als koning regeren over het volk Israël. Er zal nooit een eind komen aan zijn heerschappij.’ (Lucas 1:30-33, BB)
Wat zal Maria geschrokken zijn van die plotselinge engelverschijning, maar wellicht nog meer van het duizelingwekkende nieuws dat haar leven op zijn grondvesten doet trillen. Het nieuws van mijn eigen zwangerschap doet dat bij mij trouwens ook. ‘Ik begrijp er even niks van’, begin ik mijn relaas. ‘Er zijn zóveel vrouwen op de wereld die maar wat graag in mijn schoenen zouden staan. Die misschien al jaren wachten op een kindje en nog steeds met lege handen staan. Vrouwen die keer op keer teleurgesteld worden, omdat die twee streepjes op de test niet verschijnen of de echo keer op keer berichtgever is van slecht nieuws.’ Mijn vriendin kijkt me begrijpend aan.
‘Ik weet ook niet of ik het überhaupt wel aankan, een vierde kindje. Ik bedoel: met mijn gezin, m’n werk en alles wat ik leuk vind om te doen, vind ik mijn leven soms intens en ingewikkeld genoeg. Bovendien ben ik onze laatste babytijd nog niet vergeten,’ beken ik mijn vriendin. Ze reageert bemoedigend: ‘O, maar als er één is die dit kan, dan ben jij het.’ Ik haal mijn schouders op. Mijn hoofd is allerminst zeker van haar opmerking.
‘Ik weet wel dat Gods plannen de beste zijn en dat Hij hier dan vast een bedoeling mee heeft.’ Ik zeg dit duidelijk met mijn verstand, mijn gevoel wil er nog niet in mee en er komen nog onnoemelijk veel vragen in me op. Ik veeg een paar tranen van mijn wang.
‘Wees niet bang.’
Die uitspraak uit het Bijbelgedeelte over het bezoek van de engel aan Maria echoot in mijn hoofd. Haar leven nam een totaal andere wending dan ze zich had voorgesteld. Zij schonk ook nog eens het leven aan de Redder van de wereld. Haar verhaal zorgt dat er in mijn hart een spoor van hoop gloort. Als zij zoiets groots aan kan, gaat dit mij zeker lukken. En gelukkig maar dat Hij heeft bedacht dat een zwangerschap negen maanden duurt. Zo krijgen we nog even de tijd om in ons hart, hoofd en huis alles klaar te maken voor de komst van dit cadeautje.
Mama van vier dochters | Docent in het Mbo | Oog voor detail en georganiseerd | Houdt van zingen en een goed gesprek | Mét koffie en wat lekkers
Lieve Esther, ik weet niet hoe ver je nu bent, maar gefeliciteerd! Wij kregen vorig jaar hetzelfde nieuws, van 2 naar 3! Terwijl ik vaak genoeg twijfelde of ik die 2 wel aan kon. ;)
1 dag voor de eerste lockdown werd onze Moos geboren. Ons kadootje. Ja het is soms zwaar, zeker als je dacht dat je compleet was. Maar wat een kado is het.
2020 Is voor ons niet het jaar van de pandemie, maar het jaar dat we Moos kregen. ❤
Succes, sterkte maar vooral zegen en geluk samen!
Liefs marion
Dankjewel, Marion! Wat een ontzettend lieve reactie, doet me goed. Van harte gefeliciteerd met jullie wonder Moos!
Gelukkig zijn we inmiddels al een aantal weken verder (en is die nare misselijkheid ook weg ;) ) en is het nieuws behoorlijk geland. We kijken samen met de meiden uit naar juni; het is echt iets moois om naar uit te kijken.
Van harte gefeliciteerd!
Ik ben nu ook zwanger. Mijn jongste is pas 9 maandjes en mijn oudste 2,5 jaar. Ik ben heel blij met de zwangerschap en vraag mij soms ook al hoe ga ik dat straks allemaal doen (!!!!!!). Daarnaast gaan we in mei verhuizen en switch ik door omstandigheden naar een nieuwe baan. Best veel dus…
Ik las onlangs een kort maar krachtig stuk van een moeder die ook de herkenbare worstelingen als moeder had. Ze leerde in haar onzekerheid zeggen.
” ik kan het niet. HIJ kan het wel.”
“ik kan het niet. HIJ kan het wel.”
Ik zeg en bid dit nu dagelijks met haar mee!
Heel herkenbaar, toen ik zwanger werd van ons vijfde kindje (nadat we ons derde kindje verloren hadden) was dat ook heel onverwachts. Sterkte en je kunt het! Every good and perfect gift comes from Him!
Dankje! Jullie verhaal klinkt ook erg heftig.
For sure: ‘Life is a gift and the Giver is good’ is een tekst die me al die weken al bij blijft.
Bij ons ook zo’n geschenk uit de hemel, ons 5e kindje. Elisa is in augustus geboren, de andere kinderen zijn tussen de 4 en 11 jaar. Vorig jaar rond deze tijd kwamen we er achter dat we er een kindje bij zouden krijgen. Ik was net gestart met een nieuwe baan, meer verantwoordelijkheid en in een kleine stichting met weinig mensen…. Handen vol aan de oudste 4. Toen corona, lockdown, etc. Geboren tijdens de hittegolf in augustus. Wat een zegen is dit meisje! Het is zo prachtig om er een kleintje bij te krijgen als de anderen iets groter zijn.
Ik wens jullie zegen en vreugde!
Wat een mooie bemoediging, dankjewel!
En nog van harte gefeliciteerd met jullie geschenk!
Hier precies hetzelfde meegemaakt vorig jaar. Ook de schrik, de gedachtes als: kan ik dat allemaal wel aan, de angst of het wel goed zou gaan. Van drie naar vier met al drie schoolgaande kids en net een nieuwe baan. Maar inmiddels in het bezit van een prachtig 10 maanden oude jongen en echt waar het is ons cadeautje! ❤️ zo enorm genieten! Als je het weer moet doen, dan doe je het en ja ook weer met alle zorgen van dien maar dat maakt niks uit. En God is er altijd bij!
Dank je voor je bemoediging! Ja, Hij is erbij.
Ik weet ook zeker dat het allemaal goedkomt en we als gezin enorm zullen gaan genieten van dit cadeautje.
[…] ik nog maar kort dat het wondertje wat we niet meer hadden verwacht in aantocht was. Ik voelde me net als Maria die na een aankondiging van de engel Gabriël ook plots zwanger […]