-
17 nov 2019
-
Geloof, Gezin
-
door Corine de Heer
-
3 comment
Op zoek naar groen en eerlijk
Ik stap de deur uit en neem een hap frisse herfstlucht. Na een aantal dagen regen is het eindelijk droog! De appels aan de boom zijn rijp en mijn zoon komt met modderhanden gevonden kastanjes laten zien. Ondanks dat de herfst niet mijn favoriete seizoen is, kan ik elk seizoen gelukkig met enthousiasme welkom heten.
Helaas komen er van tijd tot tijd ook andere beelden voorbij. Grote bosbranden in Brazilië, erbarmelijke omstandigheden in naaiateliers en dieren verstrikt in plastic. De beelden raken me! Het onrecht wat we hiermee onze medemens en Gods schepping aandoen.
Dit moet anders.
Lastig is het wel. Fair blijkt soms toch niet zo fair te zijn en duurzaam een modewoord. Ik houd van reizen, dus vliegen. Ik ben dol op vlees en ik ga vaak voor gemak, gesneden én in plastic. De weg naar groen en eerlijk leven lijkt een lastige weg. En voor ik het in de gaten heb, lijkt de lat zo hoog te liggen, dat ik de beelden maar weer naast me neerleg.
Maar dan lees ik Psalm 8 (BGT). Voor mij de ultieme boodschap van God als het om Zijn schepping gaat!
Ik kijk naar de Hemel die U hebt gemaakt.
Ik kijk naar de maan en de sterren die U daar een plaats hebt gegeven.
En ik denk: Een mens is niet belangrijk, en toch denkt U aan hem.
Een mens is maar klein, en toch vergeet U hem niet.
U hebt de mensen veel macht gegeven
Ze zijn bijna zo machtig als goden!
Ze mogen heersen over alles op aarde.
U hebt hun alles gegeven:
de schapen en de koeien, alle dieren op het land.
Ook de vogels in de lucht en de vissen in de zee, alle dieren in het water.
Heer, onze Heer, groot is Uw macht, overal op aarde!
En terwijl ik dit lees, besluit ik om mijn opdracht niet langer naast me neer te leggen. Ik ga beter zorgen voor wat Hij gemaakt heeft.
Iedere reis begint met de eerste stap. Dus op zoek naar kleine stapjes. En ik zou het leuk vinden om jullie mee te nemen in mijn zoektocht naar Groen en Eerlijk.
Mijn eerste stappen:
[icon name=”check” class=”” unprefixed_class=””] Wegwerpplastic gaat bij mij de deur uit. Ik schaf voor iedereen een drinkfles aan. Dit bespaart me op termijn ook geld!
[icon name=”check” class=”” unprefixed_class=””] Ik koop een paar leuke kratten en een mooie gft-bak, een aanwinst op mijn aanrecht. Afval scheiden gaat me nu veel makkelijker af. Ik merk dat ik haast geen restafval meer overhoud. Ook scheelt dat geld, want we betalen per geleegde container.
[icon name=”check” class=”” unprefixed_class=””] Ik ga bewust genieten van wat mij is toevertrouwd, samen met mijn jongens. Ik bestudeer spinnetjes (van een afstandje), raap kastanjes en pluk bloemen. We vieren feest ter ere van onze Schepper.
[icon name=”check” class=”” unprefixed_class=””] Samen met mijn zoon raap ik afval op, bijvoorbeeld in de speeltuin. Ik probeer hem te leren dat we met elkaar verantwoordelijk zijn voor een schone wereld.
Ik wil nog even een misstand uit de weg ruimen. Groen en eerlijk leven hoeft niet veel (meer) te kosten. Jedenkt misschien dat je dure, fairtrade boodschappen, duurzame kleding en zonnepanelen moet aanschaffen. Maar dat is niet de boodschap van mijn blog. Ik wil je graag uitdagen om kleine stapjes te nemen. Stapjes die bij jou passen. Zodat we met elkaar beter gaan zorgen voor wat ons is toevertrouwd.
Ga je met me mee op reis? Die begint met de eerste stap. Deel jouw stap met ons. Ik ben super benieuwd naar jullie weg richting groen en eerlijk leven.
Corine is vrouw van Robert en moeder van Teun (6) en Pijke (2). Ze is docent in het voortgezet onderwijs. Blij wordt ze van Jezus, hond Bobbi, de lente, op reis gaan en schrijven. Dat laatste doet ze hier vooral over haar kinderen en alles wat daarmee te maken heeft.
Mijn eerste stap is om voor mijzelf geen nieuwe kleding te kopen en dat gaat verrassend goed. Ik heb de afgelopen maanden wat dingen zelf gemaakt en vorige week toen ik bedacht dat ik nu wel echt wat nieuws nodig had kreeg ik een hele tas van mijn zusje :).
Ik probeer de buurt wat op te ruimen, ik vind het zo jammer dat men afval zo maar op de grond gooit… als ik het zie liggen, ruim ik het op :) kleine moeite, groot resultaat.
Mijn man en ik hebben het besluit genomen niet meer te vliegen.
We pakken standaard de fiets binnen de stad waar wij wonen.
We gooien zo min mogelijk eten weg en kopen duurzame of tweedehands kleding.
Maar t blijft puzzelen hoor en als het regent is de auto wel heel aanlokkelijk!