-
30 dec 2017
-
Bemoediging, Geloof
-
door Joanneke Wiersma
-
0 comment
Ratrace met zijsteunen
Onlangs zag ik een filmpje: twee ratjes rennen in een rad. Natuurlijk kan het ene ratje het tempo niet aan en blijft hangen aan de zijsteunen van het rad. Als het op mijn geloofsleven aankomt voel ik me heel vaak net zoals dat ene ratje. Ik heb het gevoel dat anderen harder rennen, meer doen, God overal zien, veel dichter bij God leven dan ik. Mensen in gebed bij God brengen, elke dag Bijbel lezen, vroeg uit bed gaan om God te aanbidden. Ik blijf geregeld steken bij het zingen van een gebedje aan de rand van het bed van mijn kinderen.
Voor al die moeders die zich herkennen in de ratrace van leven wil ik graag iets delen. Ik noem het maar de ‘zijsteunen van mijn rad’. De spijltjes waar ik op kan en mag leunen als het rad om mij heen te hard gaat.
Sinds een tijdje ervaar en geloof ik steeds meer dat God in alles is. Dat is voor mij zo’n opluchting. Het betekent namelijk dat ik mijn geloof op veel meer plekken mag beleven dan op zondag in de kerk (waar ik lang niet altijd alles meekrijg omdat de kids ook aandacht willen), als ik Bijbel lees of bid. Waar ik Hem ook in zie? Ik geef je dit lijstje van vijf:
1. In lekker eten
Oh my, je kunt me er wakker voor maken. Tagliatelle met verse tomatensaus en een dikke buffelmozzarella. Vurrukkuluk. Weet je wat zo mooi is? God heeft het allemaal gemaakt. Geniet met volle teugen, terwijl je bij de eerste (of de tweede) hap, heel bewust bedenkt wat een geweldige Schepper je hebt!
2. In weer en wind
Soms heb ik de spirit. Dan pak ik het hardlopen weer op. Het liefst loop ik door weer en wind (de goede periode komt er weer aan). En terwijl de wind en de regen tegen mijn voorhoofd klettert, ervaar ik God. Wat een macht en majesteit. Onvoorstelbaar! Even tussendoor: zo liep ik eens een rondje vlakbij huis. En ik zei voor mijn gevoel tegen het luchtledige ‘God, ik weet niet of u er wel bent. Hoe zou ik dat kunnen merken?’ Op dat moment stormde er een kudde blatende schapen op mij af (gelukkig zat er een hek tussen). Voor mij was het een soort oproep: ‘je ziet Mij in het gewone, kijk om je heen!’. En ik vond het wel humor van ‘het lam’ dat Hij daarvoor een kudde schapen inzette.
3. In ruziënde kinderen
Ik weet niet hoe het met jullie is, maar ik heb er echt een gruwelijke hekel aan. Rechter, politie, noem het wat je wilt, maar ik heb het engelengeduld niet voor deze kant van het moederschap. Soms houd ik mezelf maar voor dat God ook zoveel geduld met mij moet hebben. Dan is het een mooie spiegel voor mijzelf.
4. In zingen
In de auto zingen we graag met de radio mee. Gewoon topveertigmuziek (de meiden worden ouder). Wat kan ik er extra van genieten als ik me realiseer dat God onze stemmen heeft gemaakt. Het hoeft geen opwekking of psalm te zijn om toch voor Hem te kunnen zingen.
5. Op de w.c.
Welke moeder verstopt zich er niet zo nu en dan. Ik biecht het maar op: ik las de challenge van PTTM elke ochtend op het toilet. Nee, ik heb er geen Bijbel bij. Nee, ik neem niet de tijd om huisjes te knutselen. Nee. Maar ik heb toch even vijf minuten tijd met God. Dat biedt hoop 😉.
Ik wens jullie een superfijn, gezegend en relaxt(er) nieuwjaar met meer van God in alles om je heen!
Liefs Joanneke
Schrijft | Communiceert | Moeder van drie | Houdt van haar hottub | Wordt blij van mooie gesprekken | www.zin-communicatie.nl