Verwacht het van Hem

Een blog over rust. Ik probeer al dagen een briljant blog op papier te krijgen over onrustige kinderen. Terwijl ik allerlei mooie adviezen op papier schrijf voel ik dat er iets niet klopt. Als ik namelijk heel eerlijk ben is rust in ons gezin de laatste vijf jaar nogal een ding.
Tijdelijke slapeloosheid noemde de mevrouw het waarmee ik vrijdag in gesprek ging. Daar heb ik dus met vlagen last van. Naast de nachtelijke avonturen die kinderen met zich mee brengen door tandjes, ziek zijn, dromen of ongemak, slaap ik dus soms weken maar een paar uur per nacht.

Een probleem noemde mijn man het al een half jaar geleden. Dat woord ging er in mijn oplossingsgerichte mindset niet in. Een probleem klinkt zo zwaar en ik weet heus wel hoe het zit. Ik maak me te druk om dingen en dat uit zich in hoe ik slaap. Bovendien moet ik me gewoon meer focussen op de waarheid die God over ons uitspreekt:

“In vrede leg ik mij neer en meteen slaap ik in, want U heer doet mij wonen in een vertrouwd en veilig huis.” Psalm 4:9

 

Nou dat werkte dus niet.  Een paar weken geleden, toen ik mij realiseerde dat mijn slaapgebrek ook een last is voor mijn man, heb ik dan eindelijk hardop uitgesproken dat ik misschien wel een probleem heb. Ik ben met iemand gaan praten. Deze fijne, christelijke therapeute heeft mij doen inzien dat het erkennen van een probleem helemaal niet zo problematisch is. Dat we soms moeten onderzoeken wat de wortel is van het opgeschoten onkruid. Om deze vervolgens te kunnen verwijderen.

Verwachtingen en verantwoordelijkheid zijn bij mij die wortels. Ik maak me veel te druk om wat iedereen wil, vindt en voelt. Ik hou van harmonie. Als kind al voelde ik me verantwoordelijk voor de lach op de gezichten van anderen.

Deze week heb ik heerlijk geslapen. Hoe dat komt? Ik denk nu bij alles: “Wat wil ik nou echt? Wat vind ik nou echt?” en dat zorgt ervoor dat ik me op een gezonde manier uit. Al die gevoelens moeten toch ergens naar toe. Wanneer ik heel veel vanbinnen toelaat en er weinig uit laat, dan uit zich dat fysiek. Bij mij dus door over-alertheid in de nacht.

Perfecte moeders bestaan niet zei de therapeut. Nou dat is dus af en toe heerlijk om te horen. Het geeft mij in ieder geval rust om mijn gebreken onder ogen te zien. Ik hoef het niet meer van mezelf te verwachten maar van God.