
-
07 dec 2021
-
Blogs, Rust & Balans
-
door Heidi Bikker
-
1 comment
Waarom doe je dat zo snel?
Met een flinke vaart parkeer ik mijn auto in een parkeervak voor ons huis. Ik heb er een lange, drukke dag op zitten. Uit mijn ooghoeken zie ik een buurmeisje op de stoep voor mijn auto lopen. Gehaast zwiep ik de autodeur open. Met een paar vlotte passen loop ik richting de achterbak. Vlug pak ik de boodschappen eruit. Afgeladen met spullen draai ik me om. Ik struikel nog net niet over het buurmeisje. Het kleutertje staat ineens recht voor mijn neus. Met haar grote bruine ogen kijkt ze mij aan en vraagt: “Waarom doe jij dat zo snel?”
Daar heb ik even niet van terug. “Ik heb honger”, antwoord ik. “Wat ga je eten?” vraagt ze, “Boontjes?” Ik heb hier geen tijd voor en antwoord: “Nee, iets anders. Ga nog maar even lekker buiten spelen.” Ik zeg haar gedag en loop naar mijn voordeur. Ik heb het heet. Dat mag ook wel met dat warme weer. Zuchtend zet ik mijn boodschappen op de mat. Ik kijk achterom en zie het kleutertje op haar blote voeten wegslenteren.
Waarom doe je dat zo snel?
Dezelfde avond hoor ik de vraag regelmatig in mijn gedachten. Ik ben te druk om er verder aandacht aan te besteden. Als ik eindelijk even rustig zit, hoor ik het buurmeisje weer in mijn hoofd. Confronterende woorden van zo’n kleine meid. Ze heeft gelijk. Want als ik eerlijk naar mezelf kijk, doe ik alles in een top-tempo. Douchen, eten, werken, schoonmaken. Ik doe alles zo snel mogelijk. Zelfs de dingen die ontspannen zouden moeten zijn doe ik rap. Waarom?
Van snel-snel word ik niet echt relaxed. Ik geniet veel minder. Het avondeten dat ik in sneltreinvaart naar binnen prop, smaakt veel minder goed. Als ik het eten in dat tempo bij mijn baby naar binnen zou schuiven, dan gaat hij dat niet waarderen. Van snel douchen word ik schoon, niet ontspannen. Als ik supersnel schoonmaak word ik opgefokt. Eigenlijk voel ik me over het algemeen ook behoorlijk gehaast. Niet alleen in mijn hoofd, maar ook in mijn lichaam. En laten we zeggen dat ik daar geen hyperblije positieve Ernie van Sesamstraat van word. Bert komt meer in de buurt.
Volgens mij is Ernie ook zo iemand die aan Bert vraagt: “Zeg Bert, waarom doe jij dat zo snel?” Ernie vertelt hem dan hoe hij lekker ontspannen kan. Door bijvoorbeeld lekker lang in bad te gaan met zijn bad eendjes. Of door gewoon een keer te gaan lummelen in plaats van schoonmaken. Langzamer aan en minder doen dus. Dat wil ik ook. Leerzame gast, die Ernie.
Een half uur later stap ik onder de douche. Ik was me vlug. Zet de kraan uit en stap de douche uit. Droog me af, hup-hup. Ik kijk in de spiegel. Daar staat Bert, met zijn dikke wenkbrauw. Direct daarna hoor ik Ernie in mijn hoofd: “Waarom doe je dat zo snel?” Hij heeft gelijk. Maar goed, ik ben nu eenmaal een hardleerse donder. Die blijkbaar ook snel is in dingen vergeten.
Meer blogs lezen? Dit is afgelopen week ook gepubliceerd:

Heidi Bikker | Moeder van een jongen en meisje | Getrouwd met Josia | Schrijver die graag leest | Gelooft met passie | Gevoelsmens | Natuurliefhebber| Taartjesfanaat
1 Reacties
Comments are closed.
Herkenbaar!