-
02 nov 2021
-
Blogs, Opvoeding, Puber, Tiener
-
door Jonathan Pellegrom
-
1 comment
Zit je nu alweer te gamen?
‘Zit je nu alweer achter je schermpje te gamen?’ Herken jij deze vraag? Wanneer was de laatste keer dat je deze woorden met enige frustratie naar je tiener uitsprak?
Ik weet nog goed dat ik deze zin regelmatig te horen kreeg van mijn vader in mijn tienertijd. Mijn agenda vulde zich met drie grote dingen: school, sporten en gamen. Ik was een meester geworden om elke vrije minuut met de laatste twee activiteiten te vullen. Want als je de hele dag druk bezig bent en je elke vrije minuut vult met afleiding, dan heb je weinig tijd om te voelen wat er van binnen gebeurt. En dat was precies wat mijn doel was. Vanaf het moment dat mijn moeder ziek werd en een jaar later overleed, was dit mijn manier om met alle emoties om te gaan. Of beter gezegd: er dus helemaal niet mee omgaan.
Elke keer als mijn vader gefrustreerd zijn hoofd door de deur van mijn kamer stak met een opmerking dat ik echt minder achter dat schermpje moest gaan zitten, miste dit elk effect. Hierdoor kreeg hij alleen maar meer het gevoel dat hij niet tot mij kon doordringen. Heb jij dat gevoel ook wel eens met jouw tiener? Uiteindelijk heeft elke tiener een doel waarom hij of zij aan het gamen is, en gelukkig is dat niet altijd dezelfde reden als in mijn situatie. Maar als je jezelf als ouder zorgen maakt om het gamegedrag van je kind, dan is dit dé vraag waar je het over moet hebben: waarom game je?
Het had geen enkele zin om met mij in gesprek te gaan over de risico’s en gevaren van mijn gamegedrag. Maar als iemand met mij in gesprek was gegaan over de échte reden dat ik het deed? Tja, dat zou een heel ander verhaal zijn geweest.
Probeer de volgende keer als je jouw tiener voor de zoveelste keer achter zijn scherm ziet zitten eens te beginnen met vragen stellen. Want als je in gesprek gaat, beweeg je dichter naar je kind toe en neemt jouw invloed ook direct toe. Heel concreet kan je jouw vragen met drie woorden beginnen: wat, hoe en waarom. De wat-vragen zijn makkelijk te beantwoorden en openen het gesprek: Wat voor game ben je aan het spelen? Wat is het doel van het spelletje? Daarna kun je een stapje dieper gaan door over emoties te praten: Hoe is het voor jou om een level te halen? En uiteindelijk kan je bij de moeilijkste, maar wel de belangrijkste vraag komen: Waarom? Waarom vind je het soms moeilijk om te stoppen met gamen? Waarom vind je het gamen zo leuk?
Als je het gamegedrag van je tiener positief wilt beïnvloeden, begint dat met oprechte interesse en vragen stellen, zodat je uiteindelijk uit kunt komen bij de échte drijfveren die ervoor zorgen dat je zoon of dochter voortdurend achter dat schermpje duikt. Als jij komende week weer zo’n frustratiemoment ervaart, probeer dan je irritatie in te slikken en terug te denken aan de drie typen vragen: begin met ‘wat’, daarna ‘hoe’ om uiteindelijk uit te komen bij ‘waarom?’ Want op die plek van hart connectie liggen de sleutels voor échte verandering. Stap in de gamemodus. Maak er een spelletje van. Je hoeft niet van je kind te winnen, maar bereik samen een level van verbinding.
Meer blogs lezen? Dit is afgelopen week ook gepubliceerd:
Hoi! Ik ben Jonathan, teamleider van Youth for Christ Rotterdam. En ook spreker en auteur voor Youth for Christ Nederland. Al ruim 12 jaar werk ik met straatjongeren in Rotterdam en ben ik betrokken bij kerkelijk jeugdwerk, jeugdzorg en pleegzorg. Ook ben ik schrijver van de boeken ‘(P)ubergeschikt’ en ‘De 5 gewoontes’. Ik ben getrouwd met Jeanine en vader van drie dochters. Ik sport veel, doe aan outdoor survival en breng graag tijd door met goede vrienden. Het is mijn passie een man naar Gods hart te zijn en impact te maken met mijn leven. Check voor meer info www.jonathanenjeanine.com
1 Reacties
Comments are closed.
Zo waar!! Echt belangrijk om de verbinding te zoeken/houden.
Het helpt naar mijn ervaring ook om de waarom- vraag om te zetten in ‘wat maakt dat..?’ Om mn kind minder in verdediging te laten ‘schieten’/gaan.