Als de balans tussen werk en privé zoek is
Precies een jaar geleden werd mijn tweede zoontje geboren. Ik had besloten om een half jaar verlof te nemen. Ik speelde al langer met de gedachte om mijn baan in loondienst op te zeggen en als freelancer verder te gaan. Het waren maanden van heel diep voelen wat ik nou echt belangrijk vind in dit leven. En meestal als je erachter komt wat je belangrijk vindt, dan betekent dit dat je keuzes moet maken.
Toen ik na mijn verlof weer begon met werken, voelde ik me onrustig. Ik zocht naar de beste manier om mijn werk en de zorg voor mijn kinderen te combineren. Aan alles merkte ik dat ik het op de manier zoals het ging, niet vol kon houden. Ik zat ongedoucht achter m’n bureau en rennend kwam ik aan bij de opvang. De laptop ging mee naar zwemles en steeds vaker had ik geen boodschappen voor het avondeten in huis.
Slapeloze nachten vulden zich met twijfels en afwegingen.
Het werd me duidelijk dat ik mijn gezin de hoogste prioriteit wil geven, maar aan de andere kant houd ik ook zó enorm van werken. Gesprekken met collega’s en vrienden brachten me het inzicht dat ik hoe dan ook een goede keus zou maken, zolang ik dit proces maar met God zou doorlopen. Hij sprak tegen me: ‘Alles is goed, maar kies bewust.’
Een knoop doorhakken is soms alsof je een steen verlegt in water: de ene plek is niet beter dan de andere, maar de locatie van die steen verandert de stroom van de rivier direct. Zo voelde het voor mij ook: de keus waar ik voor stond, zou mijn hele leven gaan veranderen. Maar de spanning zit hem erin dat je niet goed kunt voorspellen hoe je beslissing precies uitpakt.
Ik zegde m’n baan op en besloot rustig het leven als freelance online marketing strateeg te gaan verkennen. Mijn bedrijf bestond al langer en af en toe deed ik eens een opdracht, maar nu stond ik open voor nieuwe klussen. Ik wilde ongeveer 16 uur werken (onder schooltijd), zodat ik nog voldoende tijd had voor knutselen, buitenspelen en koekjes bakken met de kinderen.
Voel je al waar dit heen gaat? Het is helemaal in de soep gelopen.
De keus om te stoppen met mijn baan in loondienst was absoluut goed, maar het idee dat ik ervoor in de plaats had gesteld, pakte lang niet zo rooskleurig uit als ik in gedachten had. Sterker nog: het leven viel enorm tegen.
Het begon zo goed en ik genoot met volle teugen van de flexibiliteit als freelancer. Ik kon ineens op een maandag met een vriendin afspreken en op donderdag reed ik naar m’n zus in Haarlem. Wat een feest: hier kon ik wel aan wennen! Maar de klussen stroomden ondertussen binnen en het werd pijnlijk duidelijk dat de dagen echt maar 24 uur hebben en ik ook af en toe moet slapen. Ik werkte te veel en overzag mijn taken niet meer.
En nu maak ik weer de balans op. Hoe nu verder? Soms weet ik het echt even niet meer. Ik had zo gehoopt dat ik werk, het moederschap en het huishouden in een fijne balans kon combineren. En ik geloof nog steeds dat het kán. Alleen er zijn nog een paar harde lessen die ik moet leren. En misschien moet ik nog eens terug naar dat gevoel: wat vind ik nou echt belangrijk in het leven? Eén ding weet ik wel: me over de kop werken is dat in elk geval niet.
Meer blogs lezen? Dit is afgelopen week ook gepubliceerd:
Getrouwd en jongensmama | Taartenliefhebber | Gevoelig | In een proces van mildheid naar mezelf | Dromend van een leven op het platteland
Ja, ik snap je probleem, hebben we daar allemaal soms niet last van, dat we veel teveel tegelijk willen doen?
Gelukkig zit je in een situatie waarin je er zelf iets aan kunt doen, bijvoorbeeld door minder werk aan te nemen of langere wachttijden te hanteren.
Mijn man en ik hebben geen keuze. We moeten beiden werken om rond te kunnen komen, naast de zorg voor onze kinderen waarvan eentje een zorgkindje is. Dan is de balans al snel zoek, maar daar kunnen we nu eenmaal niets aan veranderen. We zullen ook vast niet de enige zijn met zorgtaken en die financieel moeten letten op de kleintjes.
Dit is niet bedoeld alsof je nooit mag balen, maar misschien voel je je beter om te weten dat je hier zelf iets aan kunt veranderen, omdat je die mogelijkheid hebt.
Gelukkig zorgt God voor ons. Hij geeft kracht en helpt ons als het moeilijker wordt, dat merken we dagelijks weer. Zoek je rust bij Hem.