
Klaar met onbetaalbare boodschappen
‘Geen saldo’ staat er in het kleine schermpje. De vriendelijke caissière kijkt me empathisch aan. ‘Geen zorgen hoor, dit gebeurt de hele tijd’, zegt ze (...)
‘Geen saldo’ staat er in het kleine schermpje. De vriendelijke caissière kijkt me empathisch aan. ‘Geen zorgen hoor, dit gebeurt de hele tijd’, zegt ze (...)
Ik staar in de supermarkt naar een heel lief pasgeboren baby-tje. Mijn jongens kijken vol bewondering naar dit nieuwe leven en we vragen haar naam. Hoewel we de moeder (...)
‘Hij is niet zo gehoorzaam.’ ‘Hij heeft een korte spanningsboog.’ ‘Wel een sterk eigen willetje he?’ ‘Hij houdt wel van grenzen opzoeken.’ (...)
Dit keer gaat het even niet over een flubberbuik of behaarde benen. Daar heeft mijn man totaal geen moeite mee. “Ik houd van puur natuur”, zei hij al tijdens onze (...)
Precies een jaar geleden werd mijn tweede zoontje geboren. Ik had besloten om een half jaar verlof te nemen. Ik speelde al langer met de gedachte om mijn baan in (...)
Ik heb de meeste vreemde, irrationele angsten en gedachten. Ik durf ze bijna niet te delen, want ik ben bang (daar ga ik al) dat je me raar vindt en ontzettend labiel. (...)
Het is een dinsdagmiddag. Ik ben thuis met mijn zoontjes Abel (3) en Boaz (0). Abel is heel druk aan het rondrennen en doet nogal wild. Ineens slaat hij me met een (...)
‘Hebben jullie al bedacht wat jullie dit jaar met Kerst gaan doen?’ Oef, daar is de vraag. Elk jaar vormt ie weer een heet hangijzer, want bij wie ga je op bezoek en (...)
Ik ben altijd al geneigd te overdrijven, dus neem wat er boven dit blog staat met een korreltje zout. Maar je herkent vast dat de combinatie van kleine kinderen en een (...)
Ik ben vijftien jaar als ik tijdens een jeugddienst luister naar de spreker. Het belangrijkste in zijn leven is dat zijn kinderen God leren kennen, zo vertelt hij. Op (...)